ایا حضرت محمد ایرانی بودن ؟ بخش دوم

Question

سپاس از شما و پاسختون من هم موفقم باید همینطور باشد ,  همین پاسخ شما رو براشون گفتم  ... راستی ایشون از این لینک مطلب رو خوانده بودند اگر خواستید بررسی کنید . سپاس از شما

koroshgal.blogfa.com/post-6.aspx

Answer 1

پیرامون سوالتان که به دنبال پاسخ آن هستید:

سوال و یا منبع شما باید اینجا ذکر شود تا پاسخ داده شود ،به پیوند های خارجی ترتیب اثر داده نمی شود.

بهتر است منابع این بحث بررسی شود که فکر نکنم منبع معتبری داشته باشد ،در صورت وجود ذکر کنید تا پاسخ داده شود!

یک مقاله زمانی اعتبار پیدا می کند که از منابع معتبر استفاده کرده باشد

Answer 2

درود

پاسخ سوال قبلی شما + توسط پارسیان دژ ارسال نشده بود، پاسخ سوال قبلتان توسط کاربران پارسیان دژ ارسال شده بود(لطفا به نام . نام کاربری پاسخ دهنده را بررسی کنید)

 

دسته بندی سوالتان درست نبود(ویرایش شد)

عنوان سوالتان آدرس وبلاگ بود (ویرایش شد)

اطفا توجه کنید: همواره هر موضوع را در پست مذکور خود دنبال کنید و سوالان پی در پی ایجاد نکنید لطفا!

Answer 3

حضرت محمد (ص) پیامبری با نسب ایرانی!

شاید چیز هایی که در این مقاله گفته میشود به مذاق خیلی ها خوش نیاید و شاید خیلی ها قبل تر سر فصل این مقاله را خوانده باشند.
اما لازم دیدم که یکبار برای همیشه به موضوع ایرانی بودن یا نبودن حضرت ابراهیم پاسخی قاطع بدهم.
در ابتدا باید تذکّر بدهم که ایرانی بودن یا نبودن حضرت ابراهیم(س) برای من تأثیری در شدّت یا کم شدن ایمان ندارد اما از حیث جالب بودن این موضوع، به نگارش آن میپردازم.
مسئله از اینجا آغاز شد که من به همراه دیگر دوستانم تحقیقاتی را شروع کرده بودم در رابطه با اینکه آیا وجود پیامبر در ایران یک رویا بوده و یا چنین چیزی حقیقت داشته و اگر حقیقت داشته نام و نسب این انبیاء چه بوده؟حالا بگذریم که در این میان به نام هایی چون زرتشت و مزدک و آبادیان و... رسیدم، زیرا مهم ترین نام در این میان حضرت انوش بن شیث و ابراهیم(ع) بود.


نقطه ی مهم تحقیقات ما به اینجا رسید که ابراهیم پیامبر و اجداد او ایرانی بوده اند و در این تحقیق اشاره شده بود که زادگاه جزو فلات ایران(حوالی کردستان امروزی که در تاریخ طبری به آن اشاره شده) بوده و در آن زمان تحت فرمان حاکمان مادی یا قوم لولوبیان و گوتیان بوده [ البته بهتر است بگوییم مادی ها در آنجا ساکن بوده اند و نه حاکم، چون مادی ها در حدود 17 قرن قبل از میلاد مسیح موضع خود را در آن نواحی تثبیت می کنند، یعنی حدود دو قرن پس از حضرت ابراهیم] و همچنین نه کسی ابراهیم را عرب دانسته و نه کسی اسم او را عربی دانسته.
در این مورد باید گفت اسامی مانند براهیم، پرهام، براهام، آبراهام و... همگی از ریشه ی عبری ابراهیم بوده اند که نام های پرهام و براهیم میان ایرانی ها بسیار رایج بوده است.


اما در مورد نسب و محل زندگی ابراهیم ابن جریر طبری گفته:
حدثنا ابن حميد، قال: حدثنا سلمه، قال: حدثنى محمد بن إسحاق، عن الحسن بن دينار، عن ليث بن ابى سليم، عن مجاهد، قال: تلوت هذه الآية على عبد الله بن عمر، فقال: ا تدرى يا مجاهد، من الذى اشار بتحريق ابراهيم ع بالنار؟ قال: قلت: لا، قال: رجل من اعراب فارس، قال: قلت: يا أبا عبد الرحمن، و هل للفرس اعراب؟ قال: نعم، الكرد هم اعراب فارس، فرجل منهم هو الذى اشار بتحريق ابراهيم بالنار حدثنى يعقوب، قال: حدثنا ابن عليه، عن ليث، عن مجاهد في‏ قوله: «حرقوه و انصروا آلهتكم» قال: قالها رجل من اعراب فارس- يعنى الأكراد.
بر عبد الله بن عمر آیه سوزاندن ابراهیم را خواندم و او گفت: «اى مجاهد، میدانى كه چه کسی گفت ابراهيم عليه السلام را به آتش بسوزند؟» گفتم: «نه» گفت: «يكى از عرب های پارس بود.» گفتم: «اى ابو عبد الرحمن مگر پارسيان نيز عرب دارند؟» گفت: «بله، كرد ها عرب های پارسى باشند.» (طبری، تاریخ طبری، ج 1، ص 240)

با توجه به این میتوان فهمید ابراهیم در ناحیه ای پارس نشین ساکن بوده.
در جای دیگری هم میگوید:
حدثنى الحارث، قال: حدثنا محمد بن سعد، قال: حدثنا هشام بن محمد، عن ابيه، عن ابى صالح، عن ابن عباس، قال: لما هرب ابراهيم من كوثى، و خرج من النار و لسانه يومئذ سرياني، فلما عبر الفرات من حران غير الله لسانه فقيل: عبراني، اى حيث عبر الفرات و بعث نمرود في اثره، و قال: لا تدعوا أحدا يتكلم بالسريانية الا جئتمونى به، فلقوا ابراهيم ع فتكلم بالعبرانيه، فتركوه و لم يعرفوا لغته.


در روايت ابن عباس هست كه وقتى ابراهيم از آتش در آمد و از كوثى فرار کرد با زبان سریانی سخن میگفت و چون از نزديك حران از فرات بگذشت خدا زبان وى را تغییر داد و آنرا عبرانى گفتند، چون که از فرات عبور كرده بود و نمرود افرادی را به دنبال او فرستاد و گفت: «هر كس سريانى سخن مى‏ كند او را پيش من بیاورید.» و ابراهيم را ديدند كه به عبرانى سخن مى‏ گفت و او را رها کردند و زبانش را ندانستند.(تاریخ طبری، ج 1، ص 310) .


از این فهمیدیم که ابراهیم نه زبان عربی میدانسته و نه زبان دیگر بلکه به زبان سریانی که از شاخه های پارسی است سخن میگفته.
جدای از این نام پدر یا عموی ابراهیم که در قرآن به عنوان آزر(آذر) آمده است نامی کاملاً ایرانی است .
حتی بنا به قول ابن کثیر نام مادر ابراهیم امیله بوده[بدایة النهایه،ابن کثیر،ج1،ص140 چاپ بیروت].


که این نام معرّب نام امیل در زبان سنسکریت بوده(زبان آریاییان) که بر درختی از تیره فریفون اطلاق میشده.
در مورد شهر حرّان هم که زادگاه ابراهیم علیه السلام نامیده شده در جنوب شرق ترکیه
(کردستان ترکیه) واقع شده و این یعنی کرد بودن و به موازات آن آریایی بودن آن مردم.
پس درمی یابیم که نسب او ایرانی بوده.


به گفته ی ویکی پدیای فارسی:
برخی، آزر را نامی پارسی دانستهاند که چون ابراهیم بر اساس روایات، در بابل میزیسته؛ این نام بابلی یا آریایی بودهاست. چنین گفتهای در کتاب لسان العرب و المعرب بیشتر کتابهای مفردات و لغت تأیید شدهاست،محمد خزائلی در اعلام قرآن نام آزر را برگرفته از آذر فارسی و ابراهیم را برگرفته از بهرام فارسی دانستهاست.
[ اعلام قرآن، ص ۴۰].


جدای از این به گزارش لغت نامه علامه دهخدا که نام هایی مانند ادریس(اخنوخ) را دارای ریشه ای سریانی دانسته اند میتوان نتیجه گرفت اسامی دیگری که به این نام شباهت ساختاری دارند مانند متوشلخ و ارفخشد و... حتی نام انوش بن شیث اسمی کاملاً آریایی است[این اسامی، نام های اجداد ابراهیم هستند] و این ها همگی نشان از این دارند که ادیان الهی پیوندی ناگسستنی با مرز و بوم ایران داشته اند.
با اثبات این موضوع این نتیجه را هم میگیریم که نوادگان ابراهیم هم نسبی ایرانی داشته اند .
ما برای اثبات این موضوع دلایل دیگری هم داریم.


اعراب دو دسته بوده اند یکی اعراب قحطانی که فرزندان یعرب بن قحطان بوده اند و یکی اعراب عدنانی که فرزندان عدنان بوده اند(عدنان خود از نوادگان ابراهیم(ع) بوده).
اعراب قحطانی اعراب اصیل بوده اند که ریشه شان در یمن بوده و اعراب عدنانی معروف به اعراب مستعربه(اعرابی که اصالتاً عرب نبوده و با ازدواج با اعراب، عرب شده اند) عدنان جدّ بیستم پیامبر بوده و پیامبر از نسل وی بوده پس پیامبر اسلام(ص) اصالتاً عرب نبوده .

حتی پیامبر میفرماید: إنی عرب لکن عرب لیس مِنّی: من عربم اما عرب از من نیست.
(البته هر چقدر گشتم سند این روایت پیدا نشد).
اضافه بر این شجره ی ائمه اطهار علیهم السلام به دلیل اینکه شهربانو همسر امام حسین بوده اند از امام چهارم(ع) به بعد از طرف مادر ایرانی بوده است.
امیدوارم نگارش این مقاله موجب کدورت خاطر کسی نگردد.
والسلام .
 

Comments

سخن شما مضحک است .اگر ما حتی ابراهیم را بین النهرینی اصیل در نظر بگیریم باز نمیتوان چنین حرفی زد چرا که در بین النهرین اقوامی چون ایلامی آشور سومری اکدی اریایی زندگی میکرده اندحال شما برای بنده ثابت کن ابراهیم نسب اریایی بین النهرینی داشت.

---

سلام آیا یک شخص ایرانی به نام حسین را می تواند یک عرب دانست چون که اسم او حسین است اسم آذر یک اسم است که شاید در آن زمان شایع بوده و هر پدر و یا مادری برای فرزند خود اسم آذر را انتخاب می کند به گفته دیگر اجداد هرکس در دنیا پانصد، هزار، دو هزار، پنج هزار، پنجاه هزار سال از جایی به جایی کوچ کرده، با اجداد دیگران آمیخته و نوادگان آن‌ها با همدیگر آمیزش یافته، تا ما همه امروز به اینجا رسیده‌ایم که هستیم. اجداد ایرانیان هم سرگذشت مشابهی داشتند. قومیت و تبار و به اصطلاح «نژاد»، خمیره مختلط فیزیولوژیکی است که در جریان همه این مهاجرت‌ها و آمیزش‌ها به وجود آمده است. زبان چیز دیگری است و لزوما با تبار و «نژاد» ربط چندانی ندارد. هر کس که انگلیسی زبان باشد لزوما از «نژاد» آنگلوساکسون نیست. تازه بعدا خواهیم دید که اساسا خود «نژاد آنگلو ساکسون» و یا «آریایی» و «ترک» هم یکرنگ نیست بلکه معجونی از مشخصات گوناگون قبایل و طوایف مختلف انسانی است. ممکن است کسی مصری است و عربی حرف میزند ولی اصلیت تباری او مخلوطی از مصریان باستان، یونانیان و اعراب، حتی ایرانیان و ترکان است. زبان تعیین کننده تبار ونژاد نیست. زبان چیزی مشخص ونژاد چیزی مبهم و مخلوط است. و من الله التوفیق ........اکرمکم الله......

---

میشه گفت که مادر امام سجاد علیه السلام ایرانی بود ولی شهربانو نبود