در مورد حمله اعراب نظرات زیادی وجود اکثر علما و مراجع و مذهبی ها معتقدن که عرب ها برای هدیه دادن اسلام به ایرانیان و نجات مردم از دست ظلم و ستم ساسانیان به ایران وارد شدند (جنایتی هم نکردن) که البته این عقیده را فرقه ای به نام مُنّی ها (ایرانی های ساده لوحی که توسط عرب ها شستشوی مغزی داده می شدند برای ترویج عرب پرستی) از 1400 سال پیش در باور مردم جا انداختند و پس از انقلاب این عقیده میان مراجع شیعه گسترش یافت در حالی واقعیت چنین نیست و کمتر کسی هست که از جنایات و وحشی گری های اعراب خبر نداشته باشد زیرا حمله اعراب به ایران به هیچ عنوان بخاطر گسترش اسلام نبوده و تنها هدف آنها غارت مال و ناموس ایرانیان بوده است ضمن اینکه اسلام هرگز حمله به سایر کشور ها را تایید نمی کند چه رسد به تجاوز به مال و ناموس دیگران
اما سوال اینجاست که اگر ساسانیان بر خلاف تحریف هایی که اخیرا عرب زدگان و ایران ستیزان برای مظلوم نمایی کردن برای عرب ها ترویج میدهند ظالم و ستم گر نبوده اند و انوشیروان دادگر واقعا شخصی عادل بوده است پس چگونه ارتش قدرتمند ایران در برابر یک مشت عرب پا برهنه شکست خورد ؟
بخشی از تحریف های ایران ستیزانی که خود را پیش دین پنهان کرده اند
حکومت عرب [اسلام] ، ندای دموکراسی اسلام ،کلام پیغمبر اسلام که بعد از این دوران کسری و قیصر به سر رسیده است، مردم عدالتدوست را خوش آمد . و هنگامی که سپاه مومن به مرز ایران رسید،چندین سپاه از مردم ایران در داخل کشور آماده برانداختن حکومت ساسانی بود. در جنگ مشهور به «سلاسل» حاکم شهر مجبور می شود که دهها هزار از مردم را زنجیر کند تا به دشن نپیوندند. در جنگ مداین،ایرانیان راه ورود به شهر را به عرب نشان دادند و دهقانان برای عبور حامیان فکر نو بر روی دجله پل بستند.شهر شوشتر از اطراف ایرانیان به مهاجم واگذار شد. حال شوش کهنسال نیز چنین بود.عرب دعوت کرده بود که همة ملتها، که بین آنان هیچ رجحانی نیست و فضیلت هرکس به پرهیزگاری اوست، برای اجرای عدالت گرد هم آیند.گفته بود که بین سپاه حبشی و سید قریشی تفاوتی نیست.. !
هم چنین سوال است که چرا شعرای بسیاری از حمله اعراب به ایران دفاع کردند و ساسانیان را ظلم و ستم گر خوانده اند
مانند نظامی . سعدی . ملک الشعرای بهار و فردوسی که داستان کفشگر و انوشیروان را بیان کرده و انوشیروان را فرد ظالم وستمگری معرفی کرده که به هیچ عنوان حتی اجازه تحصیل را به مردم عادی نمی داده !
با این حال حدیثی از پیامبر(ص) در مورد انوشیروان دادگر وجود دارد که به علت نداشتن سند ، ایران ستیزان از آن به عنوان حدیثی ساختگی بسیار یاد میکنند و معتقدند که این حدیث جعلی در زمان پهلوی ساخته شده و اکنون پان فارس ها برای توجیه جنایات ساسانیان و عرب ستیزی (اسلام ستیزی) از آن استفاده میکنند
حدیث مربوطه : پیامبر(ص) فرمود:«ولدت فى زمن الملک العادلانوشیروان» من در زمان پادشاه دادگر یعنى انوشیروان متولدشدم.
اگر کسی از اصل داستان این حدیث اطلاعی دارد لطفا ما رو هم در جریان بگذاره
بگذریم از این دست پیچیدگی ها در تاریخ ایران بسیار است اما اکنون جنایات اعراب بر کسی پوشیده نیست اما ظالم بودن یا نبودن ساسانیان با توجه به آن حدیث به طور کامل در هاله ای از ابهام قرار دارد آیا واقعا مردم ایران از ظلم و ستم ساسانیان به عرب های مهاجم و متوحش پناه بردند ؟ اعرابی که طبق اسناد تاریخی معتبر در اولین حمله خود مردم ایرانی تبار شهر الیس و انبار (عراق کنونی) را به بدترین شکل ممکن کشتار کردند
یا در حالت دوم اعراب ایرانیان را شکست سختی دادند که با توجه و مقایسه توان نظامی اعراب و ایران امری کاملا غیر ممکن است
یا در حالت سوم که بگوییم هم ساسانیان ظالم بودند و هم اعراب با توحش تمام به ایرانی که درگیر جنگ داخلی بوده حمله کردند و در این میان اعراب با شعار برابری و عدالت و اسلام و امان نامه مردم را فریب دادند ولی همین که مردم سلاح های خود را زمین گذشته و دروازه شهرها را به روی اعراب می گشودند عرب ها وحشی گری افسانه ای خود را به نمایش میگذاشتند و به اهداف خود که چیزی جز غارت مال و ناموس ایرانیان نبود جامه عمل می پوشاندند
ولی هنوز هم این سوال پا برجاست که چگونه اعراب با آن تعداد کم تمام ایران را فتح کردند و در هر شهر و روستا جنایاتی کردند که هنوز هم آوازه اش بر سر زبان هاست ؟
