زند عبارت بوده از تفسیری که به پهلوی می نوشتند.چون دریافت و فهم اوستا مشکل بود و اغلب معنی و مفهوم آن دریافت نمی شد بر این شیوه بود که تفسیر یا ترجمه ای آزاد به پهلوی زیر هر سطر اوستایی می نوشتند که دریافت معنی اوستا برای خواننده حاصل شود.در دوران اشکانیان گزارش و ترجمه اوستا به لهجه پهلوی اشکانی بود و در زمان ساسانیان این ترجمه و تفسیر به لهجه پهلوی ساسانی دیگرگونی یافت.زند اوستایی که از زمان ساسانیان برای ما به جا مانده 141000 کلمه است که مهمترین بخش ان یعنی 38000کلمه فقط ویژه وندیداد و 39000کلمه یسنا می باشد.پس " زند " به معنی" گزارش یا ترجمه اوستا " است
