ایران باستانحکومت هخامنشیانکوروش بزرگ (کوروش شناسی)

کورش کبیر یا (پدر).(سرور).(قانون گزار).(مسیح خداوند)

 

كمتر پادشاهي در جهان يافت مي شود كه پس از خود، مانند كورش، نام نيكي از خود بيادگار گذاشته باشد.

 

كوروش، سرداري بزرگ، بخشنده، و نيكو خواه بود. او بدان اندازه خردمند بود؛ كه هر زمان سرزمين تازه يي تسخير مي كرد، به مردمانش، آزادي مذهب مي داد، و فرمانرواي جديد را از ميان بوميان همان سرزمين انتخاب مي نمود.

او شهرها را، غارت و ويران نمي كرد. او ملتهاي اين سرزمين ها را، نمي كُشت و يا قتل عام نمي كرد، بلكه، به آنها آزادي مي داد.

 

(ايرانيان، او را “پدر”، يونانيان كه سرزمين شان بوسيله كوروش تسخير شد، او را”سرور” و “قانونگزار” مي نامند، و يهوديان، او را “مسيح خداوند” مي خوانند.)

 

متن بالا قسمتی از نگارش : رومن گيرشمن، باستان شناس فرانسوي

شمشاد امیری خراسانی

شناخت تاریخ و فرهنگ ایران به نمونه ورود به دنیایی است که جز عشق و افتخار و گاهی اندوه چیزی انتظار ما را نمی کشد ، شاید تاریخ ما در حافظه ژن های ما ذخیره شده است تا بتوانیم با آن آگاهی به خود و فرا خود را گسترش دهیم .

نوشته های مشابه

اشتراک در
اطلاع از
guest

1 دیدگاه -
تازه‌ترین
قدیمی‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
دکمه بازگشت به بالا