ﺑﺮﺍﻯ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺧﺼﻮﺻﻴﺎﺕ ﺁﺩﺍﺏ ﻭ ﺳﻨﻦ ﻭ ﺗﺸﻜﻴﻼﺕ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﺑﻬﺘﺮ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﻮﺩ ﻣﻄﻠﺐ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﺪ ﻛﺎﻓﻰ ﻫﻴﭻ ﻓﺮﺩﻯ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﻣﺒﺮﻫﻦ ﻣﻰ ﺳﺎﺯﻳﻢ .ﮔﻮﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﻋﺪﻩ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ «۱» ﻣﻴﺮﻳﺎﺩ ﺍﺳﺖ .
ﻋﺪﻩ ﺑﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﻗﺎﻧﻮﻥ ﺍﺯ ﻣﻨﺼﺐ ﻳﺎ ﺣﻴﺜﻴﺖ ﺧﻮﺩ ﻣﺤﺮﻭﻡ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﺳﺖ .ﻛﻠﻴﻪ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﻣﺠﺎﺯﻧﺪ ﺍﻃﻔﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﺍﻋﺰﺍﻡ ﺩﺍﺭﻧﺪ .ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﻛﻪ ﺍﻋﺰﺍﻡ ﺍﻃﻔﺎﻝ ﺑﻪ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﺑﺮﺍﻯ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺣﺘﻴﺎﺝ ﺑﻪ ﻛﻤﻚ ﺍﻃﻔﺎﻝ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﻣﺮ ﻣﻌﻴﺸﺖ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ .
…
ﻭﻟﻰ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻗﺪﺭﺗﻰ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﻛﻮﺩﻛﺎﻧﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺍﻋﺰﺍﻡ ﻧﻤﻰ ﺩﺍﺭﻧﺪ .ﺍﻃﻔﺎﻟﻰ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﺭﺍ ﻃﻰ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭﺍﺭﺩ ﻃﺒﻘﻪ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ .ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻭ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻧﺪﻳﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﻭﺍﺭﺩ ﺟﺮﮔﻪ ﺁﻧﺎﻥ ﺷﻮﻧﺪ .ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺟﻮﺍﻧﻰ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﺮﮔﻪ ﺍﻳﻦ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﻃﻰ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﻭﺍﺭﺩ ﺩﺳﺘﻪ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻛﺎﻣﻞ ، ﺑﺸﻮﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺻﺐ ﻭ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭﺍﺕ ﻋﻤﻮﻣﻰ ﻧﺎﻳﻞ ﺁﻳﻨﺪ .
ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﻰ ﻛﻪ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺟﺮﮔﻪ ﺍﻃﻔﺎﻝ ﻭﺍﺭﺩ ﺩﺳﺘﻪ ﺟﻮﺍﻧﺎﻥ ﻧﺸﺪﻩ ﺍﻧﺪ، ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﺟﺮﮔﻪ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻛﺎﻣﻞ ﻭﺍﺭﺩ ﺷﻮﻧﺪ .ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻣﺮﺩﻯ ﺭﺍ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺭﺗﻜﺎﺏ ﺗﻘﺼﻴﺮﻯ ﻃﻰ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ، ﻭﺍﺭﺩ ﺟﺮﮔﻪ ﭘﻴﺮﻣﺮﺩﺍﻥ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ .ﺑﺪﻳﻦ ﻗﺮﺍﺭ، ﻛﺴﺎﻧﻰ ﻛﻪ ﻭﺍﺭﺩ ﺟﺮﮔﻪ ﭘﻴﺮﻣﺮﺩﺍﻥ ﻣﻰ ﺷﻮﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎﻳﻰ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﺮﺍﺗﺐ ﻗﺒﻠﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺤﻮ ﺍﺣﺴﻦ ﻃﻰ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ .ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﺭﻭﺷﻰ ﻛﻪ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎﻥ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺗﺒﻌﻴﺖ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﻰ ﺳﺎﺯﻧﺪ. ﺁﺛﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺗﺮﺑﻴﺖ، ﻛﻪ ﻫﻤﺎﻧﺎ ﻗﻨﺎﻋﺖ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻰ ﻭ ﺗﻮﺟﻪ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺑﻪ ﺗﻤﺮﻳﻦ ﻫﺎ ﻭ ﺍﺣﺘﺮﺍﺯ ﺍﺯ ﺗﻦ ﭘﺮﻭﺭﻯ ﺍﺳﺖ، ﻫﻨﻮﺯ ﺩﺭ ﺁﻧﺎﻥ ﻣﺸﻬﻮﺩ ﺍﺳﺖ .
ﺣﺘﻰ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﻴﻦ ﭘﺎﺭﺳﻰ ﻫﺎ ﺁﺏ ﺩﻫﺎﻥ ﺑﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻦ، ﭘﺎﻙ ﻛﺮﺩﻥ ﺑﻴﻨﻰ ﻳﺎ ﺩﻭﺭ ﺷﺪﻥ ﺑﺮﺍﻯ ﻗﻀﺎﻯ ﺣﺎﺟﺖ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﺑﻞ ﭼﺸﻢ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﻋﻴﺐ ﺑﺰﺭﮔﻰ ﻣﺤﺴﻮﺏ ﺍﺳﺖ .ﻭ ﺑﺪﻳﻬﻰ ﺍﺳﺖ ﭼﻨﺎﻥ ﭼﻪ ﺗﻦ ﺑﻪ ﻗﻨﺎﻋﺖ ﻛﺎﻣﻞ ﺩﺭ ﺧﻮﺭﺍﻙ ﻧﻤﻰ ﺩﺍﺩﻧﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺑﻪ ﻛﻤﻚ ﺗﻤﺮﻳﻨﺎﺕ ﺑﺪﻧﻰ ﺗﻦ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻭ ﻣﻬﻴﺎ ﻧﻤﻰ ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ، ﺍﺟﺮﺍﻯ ﺍﻳﻦ ﺁﺩﺍﺏ ﻋﻤﻠﻰ ﻧﻤﻰ ﺷﺪ .ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻠﻴﺎﺗﻰ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﺗﻌﻠﻴﻢ ﻭ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﭘﺎﺭﺳﻰ
«۱» Myriades :ﻣﻴﺮﻳﺎﺩ( ﻳﻚ ﺻﺪ ﻭ ﺑﻴﺴﺖ ﻫﺰﺍﺭ ﻧﻔﺮ،ﻣﻌﺎﺩﻝ ﺍﺳﺖ ﺑﺎ ﻭ ﺍﺣﺘﻤﺎﻻ ﺍﻳﻦ ﻋﺪﻩ ﺷﺎﻣﻞ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﺍﻃﻔﺎﻝ ﻭ غلامان ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ.
منبع: کورش نامه گزنفون کتاب اول صفحه ۱۱ و ۱۲
