لوحهای گلی (هخامنشیان)
تخت جمشید یکی از پایتختهای هخامنشیان بود و به دستور داریوش اول ساخته شد و شاهان بعدی نیز ساخت آنرا ادامه دادند. این بنای تاریخی توسط دانشگاه شیکاگو حفاری شد وپروفسور هرستفیلد و اشمیت از سال ۱۹۳۱تا۱۹۳۹ در آن مشغول حفاری بودند. در طول این زمان دو آرشیو از لوحهای گلی کشف شد…
آرشیو اول معروف به لوحهای دیوانی خزانه در بر گيرنده ۱۳۹ لوح است و شامل اطلاعاتي در مورد پرداختهای بین سالهای ۴۹۲و۴۵۸پیش از میلاد است. آرشیو دیگر قدیمی تر و بزرگتر است و شامل ۲۵۰۰۰ تا ۳۰۰۰۰ لوح است که ۷۰۰۰ عدد از آنها خوانده شده و ۵۰۰۰ به چاپ رسیده است. این لوحها به زبان ایلامی زبان رسمی دربار هستند و شخصی به نام فرنکه زیر آنها را امضا کرده است.این فرد وزیر دربار بوده است.
در مجموعه گل نبشته های به دست آمده از باروی تخت جمشید برای اولین بار گل نبشته ای به خط پارسی باستان دیده شد.این کشف جدید نشان میدهد که این خط در مکاتبات روزمره نیز استفاده میشده است.
این لوحها از گل بودند واستفاده از آنها به این نحو بوده که با گل خیس آنها را شکل می دادند و روی میز سطح آنرا صاف می کردند. سپس با یک قلم روی آنها مطلب مورد نظر را می نوشتند و آنها را خشک می کردند. اگرچه شاه مقدونی به هنر و تاریخ ایران یکپارچه خیانت کرده است، ولي حمله او به ايران یک لطف هم داشته و وقتی آتش شهوت او تخت جمشید را می سوزانده این لوحها در زیر خاک پخته شده اند وتا امروز سالم مانده اند و اطلاعات با ارزشی از اتفاقات دوران هخامنشی به ما داده اند .
پس از کشف این لوحها دانشگاه شیکاگو آنها را برای بازخوانی به عنوان قرض به آمریکا می برد و پس از انقلاب ایران دانشمندان فرهیخته آمریکایی از تیره شدن روابط ایران و آمریکا سوء استفاده می کنند و آنها را پیش خود نگه میدارند.در سالهاي اخير وقت پس دادن اين لوحها به ايران رسيده است ولي دولت آمريكا در دادگاهي تصميم گرفته است آنها را براي كمك به دولت صهيو نيستي به حراج بگذارد. زيرا دولت آمريكا با دولت ايران مشكلات سياسي دارد و از اين طريق مي خواهد به ايران ضربه بزند، غافل از اينكه اين لوحها به فرهنگ و مردم ايران تعلق دارند و ارزش آنها از يك بازي سياسي بيشتر است. بايد ببينيم سازمان ميراث فرهنگي ايران براي بازپس گيري آنها چه زحمتي خواهد كشيد و در اين بازي چه نقشي را اجرا مي كند.
برگرفته از ایران اطلس
پارسیان دژ تنها یک تارنگار فرهنگی تاریخی است و هیچگونه مقصود سیاسی را دنبال نمی کند.