ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺗﺮﮎ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺁﺟﺮﯼ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭘﻬﻨﺎﯼ ﺩﺷﺖ ﮐﻮﯾﺮ ﻫﺰﺍﺭ ﻭ ﺍﻧﺪﯼ ﺳﺎﻝ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺳﮑﻮﺕ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﺎﺭ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﭘﺮﺷﮑﻮﻩ ﺳﺮﺯﻣﯿﻨﺶ ﺭﺍ ﺣﻔﻆ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﺗﺮﮎ ﻭ ﻣﻐﻮﻝ ﻭ ﺗﺎﺯﯼ ﻧﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﻓﺘﺤﺶ ﮐﻨﻨﺪ …
ﺑﻨﺎﯾﯽ ﺑﺎﺷﮑﻮﻩ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺍﯾﺴﺎﺗﯿﺲ (ﯾﺰﺩ ) ﮐﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﯼ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﻋﺒﻮﺭ ﻣﺮﺩﻣﺎﻧﯽ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺯ ﺳﻼﻟﻪ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺗﺎﺭﯾﺦ .
ﻓﺮﺍﻓﺮ ﺷﻬﺮﯼ ﺑﻮﺩﻩ ﭘﺮﺭﻭﻧﻖ ﮐﻪ ﺗﺎ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﺳﻼﻡ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺍﺵ ﮔﺎﻣﻬﺎﯼ ﺩﻭﺳﺖ ﺭﺍ ﺩﺭﻭﺩ ﻣﯿﺪﺍﺩﻩ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺍﯾﺴﺎﺗﯿﺲ ﻭ ﺩﺷﻤﻨﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺪﺭﻭﺩ ﻣﯿﮕﻔﺘﻪ ﺧﺎﺭﺝ ﺍﺯ ﺣﺮﯾﻢ ﻣﻬﺮ ﺧﺎﻭﺭﯼ .
ﺭﻭﺡ ﭘﺎﺭﺳﯽ ﺩﺭ ﺧﺎﮐﻬﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺟﺴﻢ ﻭ ﺗﻦ ﭘﯿﺸﯿﻨﯿﺎﻥ ﻣﺎ ﺁﺟﺮ ﺑﻪ ﺁﺟﺮ ﻭ ﺧﺸﺖ ﺑﻪ ﺧﺸﺖ ﺭﻭﯼ ﻫﻢ ﺭﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﺍﯼ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺎﺷﮑﻮﻩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺳﺮ ﺩﺭ ﺷﻬﺮﯼ ﻧﺎﭘﯿﺪﺍ ﻭ ﮔﻢ ﺩﺭ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻓﺮﺍﻓﺮ ﺭﻗﻢ ﺯﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﮔﺮﺩﺵ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﭼﺮﺧﯿﺪﻩ ﻭ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺳﺮﯾﺰﺩ ﻧﺎﻣﯿﺪﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ .
ﺧﺪﺍ ﻣﯿﺪﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﻣﻬﺮ ﺧﺎﻭﺭﯼ ﭼﻪ ﻣﻬﺮﯾﺎﺭﺍﻧﯽ ﺳﺮ ﺑﺮ ﮔﻮﺵ ﺍﯾﻦ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﻧﺠﻮﺍ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭ ﭼﻪ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﺎﻧﯽ ﺟﺎﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺣﻔﻆ ﺍﯾﻦ ﺩﺭﻭﺍﺯﻩ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﺗﺎ ﻓﺮﺍﻓﺮ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻗﺮﻧﻬﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﺗﺮﮎ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﻭ ﺭﻧﺠﻮﺭ ﺍﻣﺎ ﺑﺎ ﺳﺮﯼ ﺑﺮﺍﻓﺮﺍﺷﺘﻪ ﭘﺎﺑﺮﺟﺎ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺗﺎ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﻧﺒﺮﯾﻢ ﺗﺎﺭﯾﺦ ﭘﺮﺷﮑﻮﻩ ﺍﯾﻦ ﺳﺮﺯﻣﯿﻦ ﺍﻫﻮﺭﺍﯾﯽ ﺭﺍ …
نوشته ایی بسیار زیبا و پر از احساسات بود.