سامانیان ایجادگر دومین نو ایرانگرائی تاریخ تمدن ایران بودند و در شکل‌گیری فرهنگ، تمدن و دانش در ایران پس از اسلام نقش بسزائی دارند.
در دوره سامانیان، زبان فارسی از پیشرفت و شکوفایی زیادی برخوردار شد. با آن که سامانیان در کارهای اداری زبان عربی را به کار می‌بردند و آن را شعار وحدت خلافت می‌شمردند، امکان آن را فراهم آوردند تا شاعران فارسی دری همچون رودکی «وفات در ۳۲۹ ق / ۹۴۰ – ۱ م» و دقیقی «حدود ۳۲۵ – ۷۰ ق / ۹۳۵ – ۸۰ م» از نخستین کسانی باشند که با گونه‌ای از زبان ملی خود که از تکمیل و آمیختن لهجه های محلی گوناگون فراهم آمده بود مطلب بنویسند.
…
این زبان در دربار سامانیان پذیرفته شد و سرانجام به عنوان زبان فارسی نوین گسترش پیدا کرد که با اندکی تغییرات آوایی تا زمان حاضر بر جای مانده‌است. فارسی نوین به خط عربی نوشته شد و رفته رفته هر چه بیشتر واژه‌های عربی به آن راه یافت که این امر تا اندازه ای نتیجه پیشرفت جهانی تمدن اسلام بوده‌است.
نویسنده ی این گفتار معنای لغوی تمدن را نمی داند تمدن دارای معنایی ابتدایی است و به اشتباه در اینجا به معنای پیشرفت و گسترش بکار رفته است. برای روشن شدن فحوای تمدن، به ترکیب «تمدن های قدیم یا باستان» توجه کنید. تمدن یعنی شهرنشین شدن (شهرهای دنیای قدیم) و در برابر کوچ نشینی بکار می رود. بنابراین عبارات شکل گیری تمدن ایران، در قرن سوم چه معنایی دارد؟ و اصطلاح تمدن اسلام، بی معناست.
ایرانی نبود الان اسلامی وجود نداشت همون موقعی ظهور اسلام اون اعراب بی خرد و جاهل هیچ چیزی از اسلام نمیفهمیدند و تنها این ایرانیا بودن که اسلام رو گسترش دادن. اسلام وجودش رو مدیون ایران و مردمان باخردشه که حتی با وجود حمله اعراب به ایران و از دست دادن بخشهای بزرگی از میهن و به سارت گرفته شدن ناموسشون باز هم اسلام رو پذیرفتند چون یکتا پرست بودند و میدانستند اسلام حرف حق را میزند. و از همین جا باز هم لعنت اعراب جاهلیت و همینطور چهار خلیفه ی به ظاهر با ایمانشان میگم.(البته مسلمانان سنی بهشون بر نخوره حرف حق رو زدم.)
چشم اروس هم کوراندی!