پيش از داريوش ايران سپاه منظمی نداشت و ارتش آن بصورت افراد غير حرفه ای اداره می شد . داريوش به تشکيل سپاه جاودان پرداخت که شمار ايشان به ده هزار تن می رسيد . در هر شهر پادگانی وجود داشت که در ارگ آن شهر جای داشتند و فرماندة آن دژها را ارگبد می گفتند .
لشکر ايران به دو دستة پياده و سواره تقسيم می شدند و مسلح به تير و کمان و نيزه و شمشير و زوبين و خنجر و کمند و سپر و کلاهخود و زره بودند .
اسب و فيل و شتر را هم زمان در جنگ بکار می بردند .
ايرانيان در تير اندازی مهارت داشتند چنانکه هيرودس می نويسد : پارسيان از کودکی به فرزندان خود سه چيز می آموختند که :
راست بگويند .
راست بر اسب سوار شوند .
راست تير بيندازند .
دوست گرامی یعنی کوروش اول یه سپاه منظم ساخت بعد جهانو گرفت.بعد داریوش پادشاه شد و ادامه داد