ایران باستانحکومت هخامنشیانکوروش بزرگ (کوروش شناسی)

مختصری پیرامون تربیت کودکی و ﺧﺼﺎﻳﻞ کورش بزرگ

کورش بزرگ
کورش بزرگ

ﺗﻮﻟﺪ ﻛﻮﺭﺵ، ﺧﺼﻮﺻﻴﺎﺕ ﺟﺴﻤﺎﻧﻰ ﻭ ﺧﺼﺎﻳﻞ ﻣﻌﻨﻮﻯ ﺍﺵ، ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻛﻮﺭﺵ ﻭ ﺁﺩﺍﺏ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﺍﺵ   

ﭘﺪﺭ ﻛﻮﺭﺵ ﺭﺍ ﻛﻤﺒﻮﺟﻴﻪ، ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﭘﺎﺭﺱ«۱»، ﻣﻰ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﻧﺎﻣﺸﺎﻥ ﺍﺯ «۲» ﭘﺮﺳﻪ ﻣﺸﺘﻖ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ .
ﻣﺎﺩﺭﺵ ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﻋﺎﻣﻪ ﻣﻮﺭﺧﺎﻥ ﻣﺎﻧﺪﺍﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ .

ﻣﺎﻧﺪﺍﻥ ﺩﺧﺘﺮ ﺁﺳﺘﻴﺎژ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻣﺎﺩ، ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ . ﻛﻮﺭﺵ ﺑﻨﺎ ﺑﺮ ﺳﺮﻭﺩﻫﺎ ﻭ ﺗﺼﺎﻧﻴﻔﻰ ﻛﻪ ﺗﺎﻛﻨﻮﻥ ﺣﻔﻆ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﻃﻔﻠﻰ ﺑﻮﺩ «۳» ، ﺑﻪ ﻏﺎﻳﺖ ﺯﻳﺒﺎ، ﺻﺎﺣﺐ ﺧﺼﺎﻟﻰ ﺑﺲ ﻧﻴﻜﻮ ﻭ ﺧﻠﻘﻰ ﺷﺮﻳﻒ ﻭ ﺑﺎﺭﺃﻓﺖ، ﺩﻭﺳﺖ ﻭ ﻫﻮﺍﺧﻮﺍﻩ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻭ ﺗﺤﺼﻴﻞ ﻭ ﻋﺎﺷﻖ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﻭ ﭘﻴﺮﻭﺯﻯ .

ﺗﺎ ﺟﺎﻳﻰ ﻛﻪ ﻫﺮﮔﻮﻧﻪ ﻣﺸﻘﺖ ﻭ ﻣﺤﺮﻭﻣﻴﺖ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﺗﺤﻤﻞ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ، ﺗﺎ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﺪﺡ ﻭ ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺍﻗﺮﺍﻥ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﺩ .ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺍﻓﻮﺍﻩ ﻭ ﺩﺭ ﻗﻠﻮﺏ ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﻓﻄﺮﺕ ﻧﻴﻚ ﻭ ﺯﻳﺒﺎﻳﻰ ﺍﻧﺪﺍﻡ ﺍﻭ ﺷﺎﻳﻊ ﻭ ﺭﺍﻳﺞ ﺍﺳﺖ .ﻛﻮﺭﺵ ﺑﺮﻃﺒﻖ ﺳﻨﻦ ﻭ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﻭ ﺁﺩﺍﺏ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﺭﺷﺪ ﻭ ﭘﺮﻭﺭﺵ ﻳﺎﻓﺖ .

ﺍﻳﻦ ﺁﺩﺍﺏ، ﺩﺭ ﻋﺼﺮﻯ ﻛﻪ ﻏﺎﻟﺐ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎ ﺑﻪ ﺧﻴﺮ ﻋﺎﻣﻪ ﺗﻮﺟﻬﻰ ﻧﺪﺍﺷﺘﻨﺪ، ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﻌﻄﻮﻑ ﺑﻪ ﺧﻴﺮ ﻋﺎﻣﻪ ﻭ ﻣﺼﺎﻟﺢ ﻣﻤﻠﻜﺘﻰ ﺑﻮﺩ .ﺑﻪ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺩﻳﮕﺮ، ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﻏﺎﻟﺐ ﻛﺸﻮﺭﻫﺎ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻴﻞ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺭ ﻣﻰ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ، ﺑﺰﺭگ ﺗﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺗﺤﻜﻢ ﻭ ﺍﻣﺮ ﻭ ﻧﻬﻰ ﻣﺨﺘﺎﺭ ﺑﻮﺩﻩ، ﺩﺯﺩﻯ ﺭﺍ ﻧﻬﻰ ﻣﻰ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ، ﺍﮔﺮ ﻛﺴﻰ ﻣﺎﻝ ﻛﺴﻰ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﺮﻗﺖ ﻣﻰ ﺑﺮﺩ ﻳﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺯﻭﺭ ﻭﺍﺭﺩ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﺵ ﻣﻰ ﺷﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﻣﺠﺎﺯﺍﺕ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﭼﻪ ﺑﻰ ﺟﻬﺖ ﻛﺴﻰ ﺭﺍ ﺁﺯﺍﺭ ﻣﻰ ﺭﺳﺎﻧﺪ ﻣﺬﻣﺖ ﻣﻰ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ، ﺯﻧﺎ ﺭﺍ ﻗﺒﻴﺢ ﻭ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﺍﺯ ﺣﻜﺎﻡ ﻭ ﻗﻀﺎﺕ ﺭﺍ ﻓﺮﺽ ﻣﻰ ﺷﻤﺮﺩﻧﺪ، ﻭ ﭼﻨﺎﻥ ﭼﻪ ﻛﺴﻰ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﺳﺮﭘﻴﭽﻰ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ ﺗﻨﺒﻴﻪ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻧﺪ.

ﻭﻟﻰ ﺩﺭ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﻭ ﺁﺩﺍﺏ ﻭ ﺳﻨﻦ ﺍﻳﺮﺍﻧﻰ ﭘﻴﺶ ﺑﻴﻨﻰ ﻫﺎﻯ ﻻﺯﻡ ﺻﻮﺭﺕ ﻣﻰ ﮔﺮﻓﺖ ﻛﻪ ﺣﺘﻰ ﺍﻟﻤﻘﺪﻭﺭ ﺭﺫﺍﻳﻞ ﺍﺧﻼﻗﻰ ﺻﻮﺭﺕ ﻧﮕﻴﺮﺩ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﻃﻮﺭﻯ ﺑﺎﺭﺁﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﻣﺮﺗﻜﺐ ﺍﻋﻤﺎﻝ ﻗﺒﻴﺢ ﻭ ﻧﻨﮓ ﺁﻭﺭ ﻧﺸﻮﻧﺪ ﻭ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﺑﻪ ﺗﻨﺒﻴﻪ ﻭ ﻣﺆﺍﺧﺬﻩ ﻧﮕﺮﺩﻧﺪ .ﻭ ﺑﺪﻳﻦ ﻗﺴﻢ ﻋﻤﻞ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻧﺪ :ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻣﺤﻠﻰ ﺍﺳﺖ ﺑﻨﺎﻡ ﺍﻟﻮﺍﺗﺮﺍ ﻣﺤﻞ ﻗﺼﺮ ﭘﺎﺩﺷﺎﻩ ﻭ ﺑﻨﺎﻫﺎﻯ ﺩﻭﻟﺘﻰ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ .ﻛﺎﺳﺐ ﻛﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﺩﺳﺖ ﻓﺮﻭﺷﺎﻥ ﻛﻪ ﺩﺍﺩ ﻭ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻣﻰ ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺍﺯ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻭ ﻓﺮﻭﺵ ﻣﺘﺎﻋﺸﺎﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﻴﺪﺍﻥ ﻣﻤﻨﻮﻉ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺗﺎ ﺍﺯﺩﺣﺎﻣﺸﺎﻥ ﺳﻜﻮﻥ ﻭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻣﺤﻮﻃﻪ ﺍﻯ ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﻃﻔﺎﻝ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺗﺮﺑﻴﺖ ﻣﻰ ﻳﺎﻓﺘﻨﺪ ﺑﺮﻫﻢ ﻧﺰﻧﺪ.

بنمایه:

1.(Perseides) 

۲.(Persee)  . ، ﭘﺴﺮ ﺯﺋﻮﺱ ﻭ ﺩﺍﻧﺎﺋﻪ ﻳﻜﻰ ﺍﺯ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﺎﻥ ﺍﺳﺎﻃﻴﺮ ﻳﻮﻧﺎﻥ ﺍﺳﺖ

۳.(Astyage) . ، ﺩﺭ ﻛﺘﺐ ﻓﺎﺭﺳﻰ ﺁﺳﺘﻮﺍﮔﺲ، ﻭ ﺑﻪ ﻳﻮﻧﺎﻧﻰ ﺍﻳﺸﺘﻮﻭﻳﮕﻮ

منبع:

گزنفون کورش نامه ،کتاب اول ،فصل اول

شمشاد امیری خراسانی

شناخت تاریخ و فرهنگ ایران به نمونه ورود به دنیایی است که جز عشق و افتخار و گاهی اندوه چیزی انتظار ما را نمی کشد ، شاید تاریخ ما در حافظه ژن های ما ذخیره شده است تا بتوانیم با آن آگاهی به خود و فرا خود را گسترش دهیم .

نوشته های مشابه

اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
تازه‌ترین
قدیمی‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
دکمه بازگشت به بالا