مغان پارسی چه کسانی بودند ؟

سلام و عرض ادب و احترام
در ایران باستان ادیان غیر توحیدی متعددی وجود داشته است. هر کدام از این ادیان کاهنان خودشان را داشته اند.
مغان پارسی کاهنان بت میترا یا مهر پرستی بودند.
هیربدان راهبان بت آناهیتا پرستی بودند. اردشیر پاپکان یا بابکان هیربد یا کاهن دین آناهیتا پرستی بودند.
موبدها راهبان دین زرتشتی بودند.
براساس اموزه های دینی زروان پرستها، زوان یا خدای زمان تصمیم می گیرد، خداوندی را به فرزندش واگذار کند، اما به جای یک پسر، فرزندانش دوقلو می شوند، اولین این دو پسر شکم مادرش را پاره می کند و به دنیا می اید و دومی به صورت طبیعی به دنیا می اید. زروان به نخست زاده اش را که به زیبایی فرزند همزادش نبوده است، به مدت نه هزار سال مقام خدایی را می بخشد و پس از این مدت همزاد زیباترش تا ابد خدا خواهد بود.
فرزند بزرگتر اهریمن یا شیطان یا ابلیس بوده است و فرزند کوچکتر اهورامزدا بوده است.
پیروان هر سه دین (زروان پرستها، اهریمن پرستها و مزدا پرستها) معتقد بودند که خداوند غالب در مدت نه هزار سال اهریمن هست. در اوستا به کاوی ها یا کاوه ها و کرپانها یا کربانها اشاره شده است. احتمالا راهبان بتهای زروان و اهرمین به این نامها خوانده می شده اند.
زرتشت به دیدگاه مربوط به سه دین فوق الذکر اعتراض داشته است و معتقد بوده است، که خیر نمی تواند مغلوب شر باشد و اهورامزدا بر اهریمن غلبه کرده است و مقام خدایی را به دست اورده است و جنگ اهورامزدا و اریمن یا خیر و شر مربوط به تلاش اهریمن جهت بازپس گیری مقامش از اهورامزدا هست.
بنابراین دین زرتشتی، ظاهرا یک مذهب در دین اهورامزداپرستی است.
اردشیر پاپکان یا بابکان (بنایانگذار سلله ساسانیان) که خود یک هیربد یا کاهن بت آناهیتا پرستی (احتمالا رهبر کاهنان این دین در زمان خودش) است، به مهرنرسه که یک مغ و رهبر کاهنان دین مهرپرستی بوده است، ماموریت گرداوری کتاب اوستا را می دهد، هیچ یگ از این دو نفر یک موبد یا کاهن دین زرتشتی نبوده اند.
در کتاب اوستا بخش گاتاها، منتسب به زرتشت هست. بخشهای دیگر اوستا به نام بتهای ادیان رایج در زمان نگارش اوستا در آن دوره می باشند، احتمالاً کتابهای دینی آن ادیان هستند که در اوستا گنجانده شده اند.
ظاهرا اردشیر پاپکان یا بابکان تلاش کرده است، با تنظیم یک متن واحد برای تمامی ادیان غیر توحیدی رایج در زمان خودش، دست به یکپارچگی دینی پیروان این ادیان در کشور ایران بزند. پیروان دینهایی فوق الذکر، پیروان ادیان یا بتهای ماقبل این ادیان را گبر می نامیدند.
در آن زمان در کشور ایران ادیان غیر توحیدی دیگری مانند، شمنها، بودایی ها (معبد نوبهار بلخ)، مزدکی ها، مانوی ها، بتهای آشوری، بتهای ایلامی، بتهای بابلی، بتهای هندی، بتهای یونانی، بتهای رومی و همچنین دینهای توحیدی دانیال نبی، موسی و مسیح نیز رایج بوده اند.
شرمنده که عرض می کنم، با توجه به مستنداتی که تا کنون مشاهده کرده ام، راهبان کلیه این ادیان مرد بوده اند و تصویر ارایه شده در این مفاله ارتباطی با مغها (کاهنان دین مهر پرستی یا میترا پرستی) ندارد.

توضیحات شما جالب ، عالی و قابل تامل، اما بخش توضیح تاریخی مطابق مدارک ساسانی است که بعدها ترجمه،،،لذا مدارک اشکانی هخامنشی ،،تطبیق ندارن دین پیشتر مردم ایران تا انتهای ساسانی آیین مهری و فقط ساسانیان بغدادی تبار مادری، زرتشتی بودند،. و جنگ مذهب عامل شکست از اعراب شد اسپهبدان اشکانی با ساسانی ارتبات نداشتند..‌