هنر بافندگي دوره ساسانی

طرحها وكيفيت بافته های دوره ساسانی باعث شهرت آنها در زمان خود شده بود.طرح بافته ها شامل طرحهاي هندسي،اشكال جانوران، پرندگان ،گل و گياهان بومي و موجودات اسطوره اي بوده كه هم پيش از اين دوره در آثار هنري استفاده ميشد و پس از آن نيز آنها را ميتوان در بافته هاي دوره اسلامي مشاهده نمود.در دوره ساساني اين صنعت پيشرفت قابل توجهي داشت .

از روي بافته هاي به دست آمده ميتوان نتيجه گرفت كه دستگاههاي اين دوره حداقل چهار گورد براي بافت جناغي و چهار گورد ديگر براي ايجاد طرح داشته اند.بافته هاي محوطه باستاني صداحيه وجود وجود دستگاههاي چند تاركش و چله كش را اثبات ميكند. عرض بافته هاي چيني در اين دوره ۵۰ سانتيمتر بود ولي ساسانيان ميتوانستند پارچه هاي با عرض ۸۵ سانتيمتر را ببافند. آنطور كه سنگ نگاره هاي ساساني مخصوصا تاق بستان نشان ميدهند، پارچه هاي آن زمان آنقدر مرغوب بوده اند كه در حين فعاليت چين نمي خورده اند و صاف مي ايستادند. تاق بستان ،نقاشي هاي ديواري محوطه افراسياب و سنگ نگاره ها مراجع معتبري براي بررسي طرحهاي لباسهاي ساساني هستند . تكه پاره هاي مختلفي هم از پارچه هاي ساساني در مناطق مختلف باستاني به دست آمده است .به گزارش منابع سرياني يكي از اسراي رومي به نام پوزي كه در بافندگي پارچه هاي ابريشمي مهارت داشت به دستور شاپور در بيشاپور مستقر شد و يك كارگاه ساخت پارچه راه انداخت و صنعت توليد ابريشم را به ايرانيان ياد داد.

طرحها و نقوش لباسها و بافته هاي ساساني-محمد رضا رياضي

برگرفته شده از اطلس ایران