کمتر پادشاهی در جهان یافت می شود که پس از خود، مانند کورش، نام نیکی از خود بیادگار گذاشته باشد.
کوروش، سرداری بزرگ، بخشنده، و نیکو خواه بود. او بدان اندازه خردمند بود؛ که هر زمان سرزمین تازه یی تسخیر می کرد، به مردمانش، آزادی مذهب می داد، و فرمانروای جدید را از میان بومیان همان سرزمین انتخاب می نمود.
او شهرها را، غارت و ویران نمی کرد. او ملتهای این سرزمین ها را، نمی کُشت و یا قتل عام نمی کرد، بلکه، به آنها آزادی می داد.
(ایرانیان، او را “پدر”، یونانیان که سرزمین شان بوسیله کوروش تسخیر شد، او را”سرور” و “قانونگزار” می نامند، و یهودیان، او را “مسیح خداوند” می خوانند.)
متن بالا قسمتی از نگارش : رومن گیرشمن، باستان شناس فرانسوی
I am very happy that you have been under history Iranians until we have friends like you boast itself
I hope that all the world about us and on our of history years 7000 to further research
Thank you