کورش بزرگ (کبیر) از زبان پیامبر اسلام (حضرت محمد)
جلال الدین سیوطی از عالمان پرکاروکوشای اهل سنت-در درالمنثور (ج۴، ص ۱۶۵) به نقل از ابن جریر از حذیفه ابن الیمان صحابی پیامبر(ص) می آورد که آن حضرت فرمود: «چون بنی اسرائیل در روز سبت سرکشی کرد و برتری جست و پیامبران را کشت،خداوند بختنصر را بر ایشان برانگیخت تا اینکه به بیت المقدس وارد شد و در عوض خون زکریا(ع)، هفتاد هزار نفر از ایشان را کشت و خاندانشان و فرزندان انبیا را به اسارت گرفت و زینت آلات بیت المقدس را با خود به بابل برد.»
حذیفه می گوید: عرض کردم: «ای پیمبر خدا، بیت المقدس که در نزد خداوند مهم بود.» حضرت تأیید کردند و درباره نحوه ساختن و جواهرات به کار رفته در آن توضیح دادند و اینکه بختنصر آنها را به بابل برد و بنی اسرائیل در حالی که بینشان برخی پیامبران و پیغمبرزادگان بود، سالها عذاب کشیدند تا اینکه خداوند بر ایشان رحم آورد: «… فاَوحی الی ملک من ملوک فارس، یقال له کورس و کان مؤمنا، اَن سر الی بقایا بنی اسرائیل حتی تستنقذهم… : پس به یکی از پادشاهان پارس که مرد مؤمنی بود، به نام کوروش، وحی کرد که به نزد بازماندگان بنی اسرائیل برود و آزادشان سازد… فسار کورس ببنی اسرائیل و دخل بیت المقدس حتی رده الیه: کوروش چنین کرد و داخل بیت المقدس شد و زینت آلات آن را بازگرداند و بنی اسرائیل صد سال فرمانبردار خداوند بودند. سپس دوباره به گناه بازگشتند و خدا یکی از پادشاهان روم را بر ایشان چیره گردانید که به بیت المقدس آمد و اهالی را اسیر کرد و مسجد را سوزانید و به آنها گفت: «ای بنی اسرائیل، ان عدتم فی المعاصی، عدنا علیکم فی السبائ: اگر به گناهان بازگردید، ما هم به شیوه اسیر بردن شما برمی گردیم…»(۳۸) آنگاه حضرت فرمود: «این بود بخشی از صفت زینت آلات بیت المقدس و مهدی آنها را به بیت المقدس بازمی گرداند …»
این حدیث را سوای درالمنثور، با کمی اختلاف در جزئیات، محمد بن جریر طبری – متوفای ۳۱ ق- در جامع البیان (ج۱۵، ص ۱۷) و ثعلبی در کتاب الکشف البیان عن تفسیر القرآن یا تفسیر ثعلبی (ج۶، ص ۷۰) آورده است. مرحوم شیخ ابوالفتوح رازی در روض الجنان (ج۱۲، ص ۱۶۳) در ترجمه همین حدیث می نویسد: «… خدای تعالی بر زبان بعضی پیغامبران امر کرد پادشاهی را از پادشاهان پارس، نام او کوروش، و او مردی مؤمن بود، که: برو و بنی اسرائیل را از دست بختنصر بستان و حلّی بیت المقدس از او بستان و باز جای بر… مهدی(ع) در روزگار خود حلّی بیت المقدس باز جای فرماید بردن… و خدای تعالی خلق اولین و آخرین را در بیت المقدس جمع کند.» ناگفته نماند که آن مرحوم در جای دیگر (ج۱۲، ص ۱۸۶) از کوروش به صورت کیرش بن احشو برش یاد کرده که احتمالاً کوروش بن خشایارشا منظور بوده که البته اشتباه است! اما طبری در تاریخ (ج۱، ص ۳۸۵) نسبتاً درست نقل کرده: اخشویرش بن کیرش. مرحوم جرجانی نیز در تفسیر گازر (ج۵، ص ۲۵۵) به حدیث نبوی و روایت حذیفه اشاره کرده است، و نیز سید جعفر مرتضی به طور خلاصه در الصحیح من السیره (ج۳، ص ۴۱) همین معانی را آورده است. طبری در تاریخش (ج۱، ص ۱۴۱) چند جا از کیرش الماوذی (کوروش مادی) یاد کرده است و اینکه او بنی اسرائیل را به دیارشان بازگرداند (ج۱، ص ۳۸۱)؛ همین طور ابن خلدون در تاریخ (ج۲، ص ۱۰۸).
اقدام کوروش در بازسازی بیت المقدس که مسعودی- متوفای ۳۴۵ ق- در التنبیه و الاشراف (ص ۱۷۱) بدان اشاره می کند، در اشعار عربی نیز بازتاب داشته است؛ چنان که ابن سعد تمیمی سمعانی- متوفای ۵۶۲ ق- در کتاب الانساب (ج۵، ص ۳۶۳) در این باره نخست به ویرانی بیت المقدس به دست بختنصر می نویسد و آنگاه شعر «وافر» را نقل می کند که:
و بیت المقدس المعمور بیت
ورثناه عن المتقدمینا
بناه کورش البانی المعالی
بأمره الله خیر الآمرینا
یعنی: بیت المقدس، این خانه آباد را ما از پیشینیان خود به میراث برده ایم. کوروش – آن بنیانگذار بزرگواری ها- به دستور خداوند که بهترین فرماندهان است، آن را بنا نهاد.
در تفسیر نمونه (ج۱۲، ص ۲۹) حدیثی نبوی به نقل از تفسیر طبری آورده می شود که مضمون احادیث گذشته را تأیید می کند.
محمد حمید یزدان پرست لاریجانی – پایگاه راسخون
اگر صفحه قبل حدیث را می گذاشتین مشخص می شد
رواد بن جراح از سفیان ثوری حدیث منکر نقل میکنه پس حدیث ضعیفه.
بختنصر ۶۰۰ سال قبل از حضرت زکریا زندگی میکرده چطور انتقام حضرت زکریا را گرفته در حالی که حضرت زکریا بیش از۶۰۰ سال بعد تازه به دنیا امده.
البته ممکن منظور از زکریا زکریا بن یهودا باشه که منطبقه ولی هنوز مشکله سندی داره
آنچه مسلم است بیشتر آحادیث و روایات جعلی و ساختگی اند . در آن دوران نه طبری از کورش چیزی میدانست و نه پیامبر اسلام . ایرانی ها هم تا همین اواخر که باستان شناسان امکان کشف و خواندن کتیبه های باستانی را یافتند پاسگارد را مقبره سلیمان و یک زیارتگاه می پنداشتند . تنها سندایرانیان شاهنامه بود که بیشتر افسانه است تا تاریخ ! و اسامی پادشاهان ایرانی هم نه کوروش بود و نه داریوش !
شما هر جوری دوست داری فکر کن.
سلام
☝️متنِ فوق رو بررسی کردم توی هیچ یک از منابعِ حدیثی و تفسیریِ “شیعه” وجود نداشت. نهایت چیزی که دستم اومد متنِ فوق در سه کتابِ الکشف و البیان، جامع البیان و درالمنثور اومده که هر سه تاشم از کتبِ تفسیریِ اهل سنت است و نه شیعه.
?البته سنی بودن، لطمه ای به سند نمی زنه. اگه سنیِ موردِ “وثوق” حدیثی رو نقل کنه، بسیاری از علما نقلش رو معتبر میدونن. کتابِ جامع البیان ـ اثرِ مرحومِ طبری ـ چون مالِ قرن ۴ هست، ظاهرا اولین بار متنِ فوق از جانبِ ایشون ادعا شده. اما این کتاب رو هم که نگاه کردم جنابِ طبری، متنِ فوق رو از شخصی بنامِ یونس و اونم از ابن وهب و اونم از ابن زید نقل میکنه. هر سه راویِ فوق، مجهول هستند و تا قبل از احرازِ وثوق به راویان، نمیتونیم اون نقلِ منتسب به رسول الله رو بپذیریم.
? ضمنا متنِ نقلِ بالا در موردِ شخصی بنامِ “کورس” با سیییین داره صحبت میکنه. چه ارتباطی داره به “کورش” با شییین؟ با توجه به اینکه در زبانِ عربی، هم حرفِ سین وجود داره و هم حرفِ سین، دلیلی نداره که جنابِ طبری، “کوروش” رو با سین بنویسه! پس میشه گفت حتی اگه نقلِ طبری سندش صحیح باشه ـ که نیست ـ باز ایشون در موردِ کوروش که طبقِ تصریحِ بند ۲۲، ۲۳ و ۳۵ از منشورِ کوروش سه گانه پرست هست، حرفی ندارن! در مورد شخصی موحد بنامِ “کورس” مطلبی گفتن جنابِ طبری. شاهد آنکه طبری در جلد۲، صفحه ۴۵۸ از کتابِ “تاریخ طبری” تصریح میکنه که کورش، شاه ایران نبود یک حاکمِ دست نشانده بود که به یهودیان و بنی اسرائیل آزادی عمل داد. پس “کورش” و “کورس” دو آدمِ مختلف بودن.
.
کوروش یگانه پرست نبود ، توش گفت هرکسی هرچیزی میخواد رو بپرسته ولی چون میخواست این کتیبه رو برای بابلی ها بنویسه از مردوک اسم برد
خیلی ممنون از به اشتراک گذاری این مطلب زیبا
با اجازتون انتشارش میدم تا افراد بیشتری ببینند این مطلب رو