این آرمان بر خلاف تفکر بعضی ها کاملا آرمان مقدسی است.
واژه ای که اساس آن از پیدایش آریایی هاست.
برای اولین بار در جهان اصالت ، اصیل زادگی، در زمان داریوش بزرگ بنا نهاده شد.
بنا بر این اصل (اصالت): نیکیو ترین افراد،راستگو ترین افراد،خوش کردارترین افراد،ویکی از مهمترین اصل ها یعنی خدمتگزارترین افراد بر سرزمین آریایی(ایران) جزء (اصیل زاده) ها و (اشراف) قرار داده می شدند.
که در قرن های بعد در اروپا به تقلید از آریایی ها ، به نام شوالیه ها،رواج یافت.
براساس همین اصول ومبانی است که ما ایرانیان را آریایی مینامند یعنی مردم با اصالت.
یکی از وظایف مهم این اصیل زاده های آریایی حفاظت و حراست از سرزمین های آریایی و مردمان بود.
***پیروی از همین اصول بود که اصیل زادگان آریایی جزء اولین میهن پرستان شدند***
…
به همین سبب بود که جنگ های میهنی روی کار آمدند،جنگهای میهنی در اصل از هفت هزار سال پیش در زمان ورود آریایی ها به وجود آمده بود ولی از زمان کورش بزرگ و داریوش بزرگ با قدرت بیشتر شکل گرفت.
بر طبق قوانین جنگ های میهنی هیچ کس در میدان نبرد تا زمانی که شاه آریایی و یا فرمانده ارتش دستور عقب نشینی نداده بود،هیچ کس حق عقب نشینی نداشت و هر کس از این فرمان سرپیچی میکرد دچار مرگ می شد.
اجداد ما آریایی ها بسیار بر این قانون پایبند بودند چون خاک کشورشان را جزئی از ناموسشان میدانستند.
واژه (میهن پرستی) هم از همین معانی شکل گرفته و جزئی از مقدس ترین آرمانها به حساب می آید.
حتی بعضی از مورخان منشاء شکست سربازان یزدگرد سوم پادشاه ساسانی را پیروی نکردن سرداران ارتش بزرگ ساسانی از قوانین جنگ های میهنی میدانند.
