نقد ادعاهای غیاث آبادی درباره برده داری در دوران هخامنشی

آقای غیاث آبادی در چند نوشتار تأکید بسیاری بر روی برده داری در زمان هخامنشی داشتند که البته بیشتر اظهارات ایشان به سنت های بابلی بر می گردد.

مهم ترین موضوعی که باید اشاره کنیم این است که با توجه به اسناد به جا مانده بر خلاف ادعای آقای غیاث آبادی به نظر می رسد برده داری در طول دوران هخامنشی به سمت حذف شدن پیش رفت. دکتر وکیلی در بخش نهم از فصل «داریوش و معماری هویت ایرانی»ِ کتاب داریوش دادگر این موضوع را، با استناد به افزایش قیمت برده‌ها و ثابت ماندن برخی خدمات دیگر و قیمت کالاهای اساسی که در اسناد بابلی باقی مانده، تحلیل کرده است.

گرفته شده از: گفتمان دروغ های تاریخ

نویسنده: پرنیان حامد

…

‌گویا آقای غیاث آبادی متوجه نیستند، که برده سازی و برده فروشی را خاندان اگیپی یهودی آن هم از زمان خیلی پیشتر از هخامنشی در بابل روا کرده اند. گویا ایشان متوجه نیستند که تنها دولتی که در جهان برای برده و اسیر حق و حقوق گذاشت؛ دولت هخامنشی بوده است.

مسئله سوء استفاده جنسی از زنان برده که دائما مطرح می کنند، نشانه نا آگاهی کامل ایشان از فرهنگ آن زمان است. ایشان حتی نمی دانند که دختران بابلی و حتی دختران خاندان اشراف قبل از ازدواج باید خود را وقف ایشتر کرده با اولین مردی که می آمده آمیزش می کرده اند. در مقابل معبد ایشتر فاحشه خانه عمومی بوده است، کدام نادانی در چنین جوی به سراغ زن برده می رفته؟

(این فرهنگ از دید ما امروز مطرود و بسیار زشت است، اما رسم آن زمان بوده و این کار را مقدس می دانستند. آقای غیاث آبادی دارند از فرهنگ امروزی سوء استفاده و عوام را با این سخنان می فریبند).

این سنت ها از چه زمانی و از چه کسانی به یادگار مانده است و چه ارتباطی با خاندان هخامنشی دارد؟ اگر به لوحهای بابلی قبل از هخامنشی با سربرگ نبونید و دیگر پادشاهان رجوع کنیم می ببینیم که برده داری در بابل از قبل بوده است و به نظر می رسد در طول دوران هخامنشی این سنت به سمت اصلاح رفته است.

بابل

پرستشگاه های بابلی وام را بدون بهره پرداخت می کردند، اما ملک داران بابلی گرفتن بهره جریمه را از آشوری ها آموخته بودند.

بانکداری خصوصی در بابل از زمان کاندالانو ( ۶۴۸ – ۶۲۶ ق.م) توسط خاندان یهودی اگیبی بوجود آمد که بنیانگذار آن شخصی با نام یعقوب بود، در برابر وام شخصی را به گرو نگه می داشتند، و چنانچه وام سر موقع پس داده نمی شد او را به عنوان برده می فروختند. در سراسر نیمه اول حکومت هخامنشی نرخ این بهره را ثابت نگه داشته بودند.

یک افزایش برون از اندازه جمعیت بردگان در آغاز دوره هخامنشی سختیهایی بر سر طبقه میانه بابل آورد، بردگان جای زنان را در صنایع می گرفتند و این سان سبب کاهش درآمد خانواده ها می شدند. شمار روزافزونی از این بردگان در داد و ستدهایی که در گذشته بدست مردمان آزاد انجام می گرفت، در این زمان شاگردی و کارآموزی می کردند. آرایشگران و نانوایان برده پدید آمدند بردگان اجازه داشتند برای خودشان به سوداگری بپردازند، و کار به جایی کشید که جای خرده بازرگانان را بگیرند.

تخت جمشید و شوش:

بررسی همه جانبه الواح بدست آمده از دوران هخامنشی نشان می دهد که احترام ویژه ای برای حقوق کارگران قائل بوده اند.

نگاه کنید به: دستمزد کارگر هخامنشی

در لوحهای یافت شده از سال ۴۷۳ ق.م که پرداخت های کارگزاران ساختمانی را نشان می دهد، شاهدیم زن ها یک شکل مزد گرفته اند، که برابر مزد میانگین یک پیشه ور مرد است.

در لوحهای سالهای ۴۶۷ – ۴۶۶ ق.م به ۲۷ زن هر یک، یک و دو سوم شکل مزد داده شده است، که خیلی بیشتر از مزد میانگین یک مرد است.

حال که مزد برده برابر مزد زن بوده لذا باید به دولت هخامنشی افتخار کنیم، که مزد برده اش بیش از مزد کارگر آزادش بوده است.

شاید برای اولین بار در جهان دولت هخامنشی برای برده هایش حق قائل شده است. برای ساخت کدام قصر باستانی در جهان به برده و اسیر جنگی پول پرداخت شده است؟ مصر، لیدی، اکباتان، یونان، آشور یا حتی حضرت سلیمان؟ همه از برده و اسیر جنگی بیگاری (یعنی کار بی مزد) کشیدند.