محمدعلی اینانلو در شهریور امسال براثر یک ضایعه مغزی در بیمارستان بستری شده بود. او مدتی تحت درمان بود. با بهبود حالش توانسته بود برنامه‌های تلویزیونی هم اجرا کند.
مرحوم اینانلو اما از چند روز پیش دوباره در بیمارستان بستری شد. او صبح امروز دار فانی را وداع گفت.
محمدعلی اینانلو در دوم فروردین ماه سال ۱۳۲۶ در قزوین به دنیا آمد و در دوازدهم دی ماه ۱۳۹۴ درگذشت. مردی که به گفته خودش تمام روزها را زندگی کرده است. او که پسر خان بود و مهم‌ترین تفریح کودکی‌اش شکار بود؛ در طول زندگی ۶۸ ساله‌اش در حیطه اجرا، روزنامه‌نگاری، فیلم‌سازی طبیعت و کاهای تبلیغاتی نیز فعال بود. او با سابقه ۴۰ ساله طبیعت‌گردی ایران و از مبتکران آموزش اکو توریسم در ایران بود. او در این سالها بیشتر اوقات را در طبیعت ایران گذرانده و از طبیعت دیده و آموخته و فیلم ساخته.
اینانلو که مدرک کارشناسی خود را در رشته ادبیات گرفته بود، فعالیت‌های محیط زیستی خود را نیز در کار رسانه دنبال می‌کرد. او سردبیری مجله ایران شناسی “گردش”، سردبیر مجله ایران شناسی SILK ROUD به زبان انگلیسی، سردبیر مجله ” شکار و طبیعت”، سردبیری مجله جهانگردان، سردبیری و صاحب امتیازی مجله “طبیعت” را نیز در پرونده کاری خود دارد.
او همچنین مدیر موسسه تبلیغاتی (آتلیه طبیعت) و عضو انجمن I.A.A انجمن جهانی تبلیغات بود. اینالو در بیست سال اخیر بیش از دو میلیون (۵۰ برابر دور کره زمین ) کیلومتر در طبیعت ایران سفر کرده و چکیده تجربیات ۴۰ ساله خود را به دانش‌آموزان تدریس می‌کرد.
از سوابق ۳۲ ساله تلویزیونی اینانلو می‌توان به اجرای برنامه رادیویی صبح بخیر ایران سال ۱۳۵۶، برنامه رادیویی گردش و ورزش سال ۱۳۵۷، مجری و کارگردان برنامه تلویزیونی ورزش از نگاه دو سال ۷ – ۱۳۵۶، مجری و کارگردان برنامه رادیویی تابستان ۶۹، نویسنده برنامه رادیویی سلام صبح بخیر ایران سال ۱۳۶۹، کارگردان و سازنده فیلم‌های مستند تلویزیونی با طبیعت سال ۱۳۷۴، کارگردان، تهیه‌کننده و مجری برنامه تلویزیونی (ایران و ایرانی) در زمینه ایرانشناسی برای شبکه جام جم، کارگردان، تهیه‌کننده و مجری برنامه مستند تلویزیونی (ایران، جهانی در یک مرز)، – کارگردان و تهیه‌کننده فیلم مستند جهانگردی به جای نفت،- کارگردان و تهیه‌کننده فیلم مستند اسب در ایران، کارگردان و تهیه‌کننده فیلم مستند طبیعت ایران مرکزی، کارگردان و تهیه‌کننده فیلم مستند ۲۶ قسمتی طبیعت نصف جهان، کارگردان و تهیه‌کننده فیلم مستند توازن – طبیعت اطراف تهران، کارگردان و تهیه‌کننده فیلم مستند The Balance، کارگردان و تهیه‌کننده فیلم مستند فوتبال شاد، کارگردان و تهیه‌کننده فیلم مستند گل زرین، کارگردان و تهیه‌کننده فیلم مستند The Golden Goal، کارگردان فیلم مستند سلاح و شکار، کارگردان فیلم مستند ایران، طبیعت و طبیعت گردی، کارگردان فیلم مستند بینش اشاره کرد.
اجرا و کارگردانی برنامه تلویزیونی”ایران جهانی در یک مرز”، ” کجا بریم” “مردم ایران سلام” و برنامه رادیویی ” گردش و ورزش” نیز از کارهای اخیر این فعال محیط زیست بود.
/به گزارش ایلنا
او مبتکر و پدید آورنده کلاس‌های آموزش اکوتوریسم در ایران است که خوشبختانه پس ازموسسه تعداد دیگری از افراد و موسسات نیز به این کار روی آوردند.
او در بیست سال اخیر بیش از ۲۰۰۰۰۰۰ ( دو میلیون – برابر ۵۰ بار دور کره زمین ) کیلومتر در طبیعت ایران سفر کرده و اکنون چکیده تجربیات ۴۰ ساله خود را در موسسه به دانشجویان می‌آموزد.
کارنامه
سابقه کار مطبوعاتی: ۴۲ سال
سابقه کار تلویزیونی: ۳۲ سال ( دقیقا از بازی های آسیایی ۱۹۴۷)
فعالیت ها در گذشته نزدیک:
۱- کارگردان و مدیر اجرایی مجموعه مستند ( ایران جهانی در یک مرز) با مشارکت سازمان ملل U.N.D.P/G.E.F/S.G.P
۲- مجری وکارگردان برنامه تلویزیونی”ایران جهانی در یک مرز” از شبکه جام جم.
۳- مجری و کارگردان ” کجا بریم” از برنامه تلویزیونی “مردم ایران سلام” شبکه ۲
۴- مجری برنامه رادیویی ” گردش و ورزش”.
کارهای مطبوعاتی:
۱- کار در مجلات و روزنامه های مختلف به مدت بیست سال .
۲- سردبیر مجله ایران شناسی “گردش”.
۳- سردبیر مجله ایران شناسی SILK ROUD به زبان انگلیسی.
۴- سردبیر مجله ” شکار و طبیعت” .
۵- سردبیر مجله جهانگردان.
۶- سردبیر و صاحب امتیاز مجله “طبیعت”.
کارهای تلویزیونی:
۱- مجری برنامه رادیویی صبح بخیر ایران سال ۱۳۵۶
۲- مجری برنامه رادیویی گردش و ورزش سال ۱۳۵۷
۳- مجری و کارگردان برنامه تلویزیونی ورزش از نگاه دو سال ۷ – ۱۳۵۶
۴- مجری و کارگردان برنامه رادیویی تابستان ۶۹ سال ۱۳۶۹
۵- نویسنده برنامه رادیویی سلام صبح بخیر ایران سال ۱۳۶۹
۶- کارگردان و سازنده فیلم های مستند تلویزیونی با طبیعت سال ۱۳۷۴
۷- کارگردان، تهیه کننده و مجری برنامه تلویزیونی (ایران و ایرانی) در زمینه ایرانشناسی برای شبکه جام جم ، تعداد ۷۸ قسمت ۳۰ دقیقه ای که از ماهواره برای اروپا و آمریکا پخش شد.
۸- کارگردان، تهیه کننده و مجری برنامه مستند تلویزیونی (ایران، جهانی در یک مرز) به تعداد ۳۶۴ برنامه ۹۰ دقیقه ای که از ماهواره برای اروپا و آمریکا پخش شد.
۹- کارگردان و تهیه کننده فیلم مستند جهانگردی به جای نفت
۱۰- کارگردان و تهیه کننده فیلم مستند اسب در ایران
۱۱- کارگردان و تهیه کننده فیلم مستند طبیعت ایران مرکزی
۱۲- کارگردان و تهیه کننده فیلم مستند۲۶ قسمتی طبیعت نصف جهان
۱۳- کارگردان و تهیه کننده فیلم مستند توازن – طبیعت اطراف تهران
۱۴- کارگردان و تهیه کننده فیلم مستند The Balance
۱۵- کارگردان و تهیه کننده فیلم مستند فوتبال شاد
۱۶- کارگردان و تهیه کننده فیلم مستند گل زرین
۱۷- کارگردان و تهیه کننده فیلم مستند The Golden Goal
۱۸- کارگردان فیلم مستند سلاح و شکار
۱۹- کارگردان فیلم مستند ایران، طبیعت و طبیعت گردی
۲۰- کارگردان فیلم مستند بینش
کارهای تبلیغاتی:
۱- مدیر موسسه تبلیغاتی ( آتلیه طبیعت).
۲- عضو انجمن I.A.A انجمن جهانی تبلیغات.
کارهای اجرایی و تحقیقات مختلف:
۱- مدیر عامل (طبیعت) موسسه آموزش و تحقیقات جهانگردی.
۲- مدرس اکوتوریسم.
۳- تهیه و تحقیق و سخنرانی در سمینارهای ایران شناسی متعدد.
۴- چاپ مقالات و مصاحبه های گوناگون در مجلات و روزنامه‌ها.
۵- عضو کمیسیون کارشناسی اکوتوریسم ایران.
۶- عضو کمیسیون توریسم ورزشی ایران.
۷- موسس و مدرس باشگاه ” هنر و طبیعت” .
۸- عضو هیأت مدیره “انجمن متخصصین گردشگری”.
محمد علی اینانلو در ۱۲ دی ماه بر اثر ضایعه مغزی در بیمارستان دار فانی را وداع گفت.
//برگرفته از همشهری آنلاین / hamshahrionline.ir
گریزی بر مراسم بزرگداشت طبیعت‌گرد ۶۰ ساله:
به گزارش همشهری آنلاین در این نشست دوستان و همکاران محمد علی اینانلو خاطراتی را از او به عنوان کسی که زندگی‌اش با طبیعت گره خورده است به یاد آوردند.
محمد علی اینانلو تازگی‌ها وارد دهه ۶۰ زندگی‌اش شده است. او را با صدای خوش و کارهای عجیبش در شناساندن طبیعت ایران می‌شناسیم. برای یاد آوری ذکر چند نمونه از سابقه کاری‌اش سودمند است.
او مجری برنامه ایران، جهانی در یک مرز، مجری برنامه مردم ایران سلام، سردبیر مجلات ایرانشناسی، جاده ابریشم، شکار و طبیعت، جهانگردان، طبیعت و….، مجری برنامه رادیویی صبح بخیر ایران از سال ۵۶، مجری برنامه تلویزیونی ورزش از نگاه ۲ ، کارگزدان فیلم‌های مستند با طبیعت، جهانگردی به جای نفت، اسب در ایران، طبیعت استان مرکزی، طبیعت نصف جهان، توازن، فوتبال شاد، گل زرین، سلاح و شکار ایران، طبیعت و طبیعت‌گردی ، بینش، مدرس اکوتوریسم د ر موسسه طبیعت و ….. بوده است.
این‌ها بخشی از آثار و فعالیت‌های اینانلو در طی سال‌های زیستن در طبیعت است.
عشقی به وسعت دماوند
در ابتدای مراسم بزرگداشت محمد اینانلو، جهانگیر فیلم ساز و روزنامه‌نگار خاطراتی از فعالیت‌های مطبوعاتی اینانلو و جسارت‌هایش در بر ملا کردن روابط پنهان گروه ها در سال‌های قبل از انقلاب تعریف کرد.
او که از دوستان قدیمی محمد اینانلو است گفت: در مورد کسی صحبت می‌کنیم که در تمام این سالها با آثارش بر روی نهاد‌های اجتماعی تاثیر گذاشته است. نگاه محمد نگاه دماوند است بر طبیعت و عشق‌اش به ایران.
او محمد اینانلو را به عنوان یک عصیان‌گر می‌شناسد که به هم نسلان و شاگردانش شجاعت در نوشتن را آموخته است. اینانلو در بین دوستانش به عنوان کسی که خط‌های قرمز را می‌شکند معروف است.
وی در مورد فیلم‌های محمد اینانلو گفت: واقع‌گرایی درونی، ذاتی محمد است. ثبت لحظاتی از طبیعت نشان از رئالیست بودن وی دارد.
در ادامه محمد مقدم فیلم بردار، استاد دانشگاه و همسفر اینانلو در تهیه برنامه‌های مستند خاطراتی را از مقاومت و سازگاری او در طبیعت تعریف کرد.
فیلم ” یک روز با طبیعت ، مرد” کاری از علی رزاقی با تهیه‌کنندگی محمد وهمیان به نمایش گذاشته شد. ” یک روز با طبیعت ، مرد” مستندی از نحوه کار محمد اینانلو در طبیعت است. او در این فیلم می‌گوید: راحتی و یا سختی زندگی در طبیعت بستگی به دیدگاهتان دارد. اگر خیلی از طبیعت دور افتاده باشی و تجملات زندگی را ترجیح بدهی ، زیستن در طبیعت برایت سخت می‌شود. اما اگر علاقه‌مند باشی که روزها را در بیابان و جنگل و دشت سپری کنی و شب‌ها را در زیر آسمان پر ستاره ، به زندگی در طبیعت عادت خواهی کرد.”
۶۰ سال اول را گل کاشتی
سپس دکتر کهرم استاد دانشگاه خاطراتش را در مورد محمد علی اینانلو را تعریف کرد. او در مورد مستند سازی او گفت: خیلی از افراد با در دست داشتن یک دوربین هندی‌کم از طبیعت فیلم برداری می‌کنند. ولی چند تای آنها قابل استناد است.
چندی پیش برای دیدن فیلم مستند فردی از ۷ قلاده یوزپلنگ دعوت شدیم . اگر بگذریم از اینکه اصولا به دلیل اجتماعی نبودن یوزپلنگ ، ۷ یوز در کنار هم نمی‌توانند زندگی کنند، فیلم شامل صحنه‌های بسیار دور از چند موجود در حال جست و خیز بود که خیلی قابل تشخیص نبود.فرق آقای اینانلو با آماتورها در تمرکز وی در کارشان است.یک یوز پلنگ وقتی در لانه‌اش نشسته است بهترین مادر دنیا است. اما وقتی قرار است شکار تمام حواسش را صرف این کار می‌کند.
وی سه عامل را دلیل تفاوت فیلم‌های مستند ایرانی و نشریات و رسانه‌هایی مثل BBC و نشنال جئوگرافیک ، دیسکاوری و …دانست و گفت: تکنولوژی ضعیف ، منطقه وسیع و گونه‌های نادر و کم و ناهماهنگی و همکاری نکردن مسئولان دولتی عوامل تفاوت محصولات مستند تولیدی است.
وی افزود: در خوش‌بینانه‌‌ترین حالت ۱۵۰ قلاده یوزپلنگ در یک میلیون و ۶۰۰ هزار کیلومتر وسعت ایران وجود دارد. این در حالی است که در ۱۴ هزار کیلومتر پارک ملی سرنگیتی ۵ هزار قلاده یوزپلنگ وجود دارد. این دسترسی بسیار به گونه‌ها کار را راحت‌تر می‌کند. دیگر اینکه کار کردن در اقیانوس بی‌تفاوتی‌‌های مسئولان کار هر کسی نیست . فیلم‌بردار BBC می داند کارهایش مورد ارزیابی قرار می‌گیرد در حالی که سازمان حفاظت از محیط زیست اجازه مصاحبه به کسی نمی‌دهد.
او در پایان گفت: “محمد اینانلو ۶۰ سال اول را گل کاشتی ، ما منتظر ۶۰ سال دوم هستیم”
اعتبار مردم ایران سلام
شهیدی‌فر یک سالی می‌شود که همکار محمد اینانلو در برنامه ” مردم ایران سلام” است. او در مورد این همکار خود گفت:” مهجوری انسان در طبیعت حرف تازه‌ای نیست. هم در غرب فلاسفه بدان پرداخته‌اند هم در شرق. به قول هایدگر ” آدم امروز عالم‌اش را از دست داده است.”
در دنیای امروز کمتر کسی را می‌توانیم پیدا کنیم که عالمی داشته باشد و نسبتی با طبیعت و جهان پیرامون ایجاد کرده باشد. محمد اینانلو به واسطه حضور در طبیعت و تبلیغ آن چند فضیلت را به خود اضافه کرده است. این فضایل در بدست عالمی که هایدگر انسانهای امروزی را محروم از آن می‌داند کمک می‌کند.
او گفت: به اعتقاد محیط طباطبایی به نقل از احمد آرام کسی که بیشتر کلمه بداند صاحب اعتبار بیشتر و ارج و قرب بیشتری است. آقای اینانلو به خاطر دانششان در حوزه محیط زیست اعتبار و ارزش بالایی دارند.
دیگر اینکه امروزه رسانه‌ها اعتبارشان را از آدمهای می‌گیرند. اعتبار برنامه مردم ایران سلام به واسطه حضور اساتید حوزه‌های مختلف است.
نوستالژی در دو میلیون کیلومتر
سخنران بعدی ناصر کرمی دبیر سرویس شهری روزنامه همشهری گفت: آقای اینانلو آخرین بازمانده از نسل روزنامه‌نگاران و سردبیران دهه ۶۰ و۷۰ است که دارای موضوع ، نگاه و قلم مخصوص به خود هستند. افراد برای خواندن و یا شنیدن نظرات این افراد به رسانه‌ای خاص گرایش پیدا می‌کنند. در روزنامه‌نگاری فعلی ایران تعداد این گونه روزنامه نگاران بسیار اندک است.
وی در مورد شیوه نگارش اینانلو گفت:او بیشتر به سبک و سیاق مکتب تهران می نویسد. این عده از نویسندگان دیدگاهی نوستالژیک دارند و اغلب نگران از دست دادن گذشته هستند.
اینانلو در این دسته می‌گنجد ولی ساز و کاری که جوانان روزنامه‌نگار این نسل را به مانند اینانلو بکند وجود ندارد.
وی در پایان با دو انتقاد از اینانلو کرد و گفت: اینانلو از مزیت نسبی روزنامه نگار بودن برخوردار است ولی متاسفانه مدت‌هاست این کار را رها کرده است. و دیگر اینکه ای کاش او به جای دو میلیون کیلومتر سفر و ۱۰۰ ساعت فیلم برداری، ۱۰۰ هزار کیلومتر سفر می‌کرد و با تمرکز بیشتر یک فیلم می‌ساخت تاثیر بیشتری داشت.
چشمان محمد علی اینانلو در تمام مدت سخنرانی‌ها سخت قرمز است و اشک آلود، حتا زمانی که بیژن بیرنگ او را بزرگترین فضول طبیعت ایران خطاب می‌کند و معتقد است محمد دیوانه‌ای غریب است و بی شک دنیا را دیوانگان می‌سازند. آنجاست که باورتان می‌شود محمد علی اینانلو که زمانی اسلحه برای شکار در دست می‌گرفته است با دیدن مرگ پرنده‌ای بر اثر برخورد به شیشه یک مغازه گریه کند.
او موجود سوسولی است که صبح‌ها تا قهوه نخورد موتورش به کار نمی‌افتد . اسماعیل میرفخرایی او را گونه‌ای خاص می‌نامد که باید مورد مطالعه قرار بگیرد.
به قول بیژن بیرنگ آدمها سه دسته‌اند. یا راه گذشتگان را می روند یا اصلن جایی نمی‌روند و یا راهی غیر معمول را انتخاب می‌کنند. محمد اینانلو از آن دسته از افراد است که با پوتین اسپانیایی‌اش که همیشه به پا دارد راه سوم را انتخاب کرده است.
//برگرفته از همشهری آنلاین / hamshahrionline.ir
نوشتار های پیشنهادی:
لینک خارجی “همشهری آنلاین” : سفر به دیگر سو
خداوند رحمتش کنه