در جهان فرمان کــوروش اولین منشور بود سر به تعظیمش فراتر بابل و آشور بود سینه ی اسپارت را تا قلب یونان چاک کرد پشت بخت النصر را ساییده و بر خاک کرد ما از اصناف همان خونیم از آن ریشه ایم پاسدار نام پاک ایران تا همیشه ایم

الا کوروش ای فخر ایران زمین زِ تو زاده شد نامِ ایران زمین تویی مایه ی لطف یزدانِ پاک به ایران که دارد وجودت به خاک زِ تو هر ستمکاری ویرانه شد زِ نامت به عالم شگفتانه شد زِفرِّ وجودِ تو ای مردِ پاک درفشِ ستم بر جهان چاک چاک مرا بیش ازین تاب وصفِ تو نیست زِ نامِ تو …

كوروش اي شير ژيان پارسي          اي سخن هايت دمادم راستي اي هواي پاك شاد آشتي                 ميهنت را درجهان آراستي خون پاك آريايي در تنت                مهروماه پارسايي در سرت نغمه تابان  مزدا بر لبت                جلگه آب رهايي همرهت ما همه چشمان به راهت دوختيم       چون به گيتي پند تو اندوختيم راه تو راه رهايي جستن است          ني كه در خواب سياهي …

منم فرزند کوروش خون ايراني به رگ دارم منم ايراني آزاده فرزند خشايارم من از پستي من از زاري من از خواري گريزانم منم دل بسته آن خاک من فرزند ايرانم… ( عکس : محمد راهپیما )

وطــن یعنی نــــژاد پاک کـوروش سپردن سر به راه خاک کوروش وطـــن یعنی که منشـور رهایی وطـــن یعنــــی نمــاد آریــــایــی وطـــن یعنی درفــــش کاویــانی وطـــن یعنـــی ردای آسمــــانی وطـــن یعنی سران ملک جاوید ستــون جاودان تخت جمشیــد وطـــن یعنی ز آب و آتش و بــاد هنوزم در امان مانده پاسارگـاد وطـــن یعنـی وفـــور فــروهـــرها شکــوه پــر فـــروغش از اهـــورا وطـــن …

ای کوروش ای مرد اریایی ای جاوران نامت تا اخرت به پایی ای مرد اریایی بشتاب تو کجایی سوزاند تخت جمشید یک مرد بی حیایی اسکندر بد نام سوزاند کشورم را نابود کرد ان مرد تاریخ کشورم را به ارزویش رسید اما نه تا همیشه نام بد ان مرد زبانزدم میشه شاعر و فرستنده: بانو نازنین

ای قهرمان خسته تن و خسته جان من ! دانم تو کیستی دانم تو چیستی یک عمر در سراچه دلتنگ زندگی ـ مردانه زیستی در پیش خلق، خنده به لب داشتی ولی ـ پنهان گریستی . در چشم من مسیح بزرگ زمانه ای ای مرد پاکزاد بر جان پاک تو ـ از من درود باد ـ از من درود باد