اشعار پایین نمونه ای است از اشعار در ایران باستان تقدیم به تمام کاربران پارسیان دژ(اشعار مانوی)   برونت را میارای چه درونت عریان و تهیست…    چونان انار مباش که پوسته ی بیرونی اش شاداب و پوسته ی درونی اش تلخوش است…   غرور و لاف آموزه ای که در آن سودی نیست اما معرفت و حقیقت تو و …