اشعار پایین نمونه ای است از اشعار در ایران باستان تقدیم به تمام کاربران پارسیان دژ(اشعار مانوی) برونت را میارای چه درونت عریان و تهیست… چونان انار مباش که پوسته ی بیرونی اش شاداب و پوسته ی درونی اش تلخوش است… غرور و لاف آموزه ای که در آن سودی نیست اما معرفت و حقیقت تو و …
علی: اینکه در پشت ایده های نژادی و جدایی طلبی کشور هایی مانند روسیه و بریتانیا بودن ه...
Sorena Azargashtasb: درود. جای آخرین شمشیر زن شرق؛ پهلوان لطفعلی خان زند خالی است....
علی: ناموسا شما باصری ها چی میگید نه زبونتون پهلویه نه اسم طایفتون تو شیرازم به عرب م...