برف می بارید…، در کنار شعله آتش قصه می گوید برای بچه های عمو نوروز گفته بودم زندگی زیباست! زندگی آتشگهی دیرینه پا برجاست گر بیفروزیش رقص شعله اش در هر کران پیداست ورنه خاموش است و خاموشی گناه ماست کودکانم!… داستان ما ز آرش بود او به جان! خدمتگزار باغ آتش بود روزگاری بود روزگار تلخ و تاری بود …