7 Aban, le jour de Koresh le Grand

جناب حامد بهتر است ابتدا و قبل از هر اظهار نظری مرزهای خود را با داعش مشخص کنید تا ما بدانیم تفاوت شما با داعش در چه چیزی میباشد!!!!!
شما که عاقلی پس خوب بخوان:
مثنا بن حارثه ی شیبانی که پیش از اسلام یک راهزن حرفه ای بود و از غارت ده های کوچک و کاروان ها زندگی می گذراند(اکثر منابع اسلامی خود به غارت و تجاوز مثنا اعتراف کرده اند و در کنار او نام سوید بن قطبه ی عجلی را نیز آورده اند که هرکدام منطقه ای را زیر نظر داشته و غارت می کرده اند.” از آنجا بر دهقانان به تاخت و تاز پرداختند؛و هرچه را می توانستند می ربودند و چون مورد تعقیب قرار می گرفتند به صحرا باز می گشتند و از تعقیب آنها صرف نظر می شد.مثنی از سوی حیره تاخت و تاز می کرد و سوید(ابله) را به باد چپاول و تاراج می گرفت.(دینوری،اخبار الطوال،ص ۱۲۱؛اعثم کوفی،محمد بن علی؛الفتوح،ترجمه محمد بن احمد مستوفی هروی،مصحح غلمرضا طباطبائی محمد،(تهران،آموزش انقلاب اسلامی،۱۳۷۲)،ص ۴۶٫))
ادامه:مثنا در برخورد های خود با سربازان ایرانی دریافته بود که اوضاع ایران بسیار آشفته است،بویژه خبرهایی که از روی کار آمدن چند پادشاه به گوش می رسید،نظرات او را تصدیق می کرد.او کسی بود که خلیفه اول، ابوبکر را تحریک کرد تا به مرز های ایران و بیزانس لشگر کشی کند(بلاذری گزارش می دهد که مثنا خود به دیدن خلیف اول رفته است و پس از اسلام خواهان حمله به سرحدات ایران شده است.”a dit: ای خلیفه ی رسول…، مرا بر کسانی از طایفه ام که اسلام آورده اند ولایت ده تا به این عجمان اهل فارس بجنگم.ابوبکر در این باب عهدی برای وی بنوشت و او به خفان رفت و قوم خود را به اسلام خواند و آنان مسلمان شدند.(بلاذری؛فتوح البلدان،ص ۳۴۵؛اعثم کوفی،الفتوح،ص ۴۷)).
ادامه : از این رو ابوبکر او را زیر دست خالد برای جنگ های نامنظم در مرزهای ایران روانه کرد(تاریخ طبری،ج ۴٫ص ۱۴۸۴؛بلاذری،فتوح البلدان،ص ۳۴۵).
جناب حامد مشخص است وقتی که یک راهزن مشورت دهد چه اتفاقی خواهد افتاد،از همه جالبتر اینکه این راهزن و طایفه اش در تمام مدتی که پیامبر اسلام (õ) در حال تبلیغ دین اسلام بوده اند مسلمان نشدند اما ظاهرا عشق به غارت و چپاول از سخنان محکم و استدلال های پیامبر اسلام برای آنان کارساز تر بوده است،مشخص است که چنین افرادی واقعا مسلمانند یا در ظاهر مسلمانند.
فکر نمی کنم که از جنایات انجام شده در زمان ابوبکر و عمر نیازی به سخن راندن باشد.
اما جناب حامد:من به تاریخ ایران باستان و پادشاهان آن افتخار میکنم،من به خسرو پرویز افتخار میکنم اما هیچوقت به او به دید یک عالم دینی نمی نگرم و او را نماینده ی دین و مذهب نمیدانم بلکه از این بابت به او افتخار میکنم که در بین تمام پادشان دیگر ممالک که هم عصر با وی می زیسته اند توانست کشورم را سربلند نگه دارد،قطعا اگر تجاوزی به هر کشوری توسط این پادشاهان برای ارضای تمایلات نفسانی بوده محکوم است،اما چیزی که تاریخ گواهی میدهد این است که این پادشاهان مدافعان خوبی برای کشور من بوده اند،حملات مکرر روم به ایران و شکست های پی در پی آنان مصداقی برای این حرف است و استدلال های که میگویند مثلا چرا عراق در استیلای ایران بوده است کاملا چرند است،زیرا در آن موقع اکثریت مردم عراق از تبار ایران بوده اند(کردها و ایزدی های ساکن عراق و سوریه مصداقش هستند)حتی اعراب ایران فقط عرب زبان هستند ولی از تبار ایرانند.
جناب حامد امثال شما تاز مانیکه به سربازان عمر و ابوبکر مجاهدین اسلام میگویید بزرگترین تهدید برای امنیت جهان تلقی میشوید،اینکه به آنان به دید افرادی نگاه کنید که برای جهان عرب افتخار آفریدند هیچ عیبی ندارد اما اینکه به آنان به دید عالمان دینی و خلیفه ال… مینگرید بسیار بسیار نگران کننده و البته خطرناک است.پیشنهاد میکنم به مطالعات خود ادامه دهید اما بدون تعصب.
در ضمن منبع گفتار های تاریخی من کتاب “در سراشیب سقوط” Écrit par “دکتر کوروش صالحی” میباشد.