Fonti classiche della storia(La prima parte)Erodoto – V secolo a.C – Alicarnasso nel paese di Kari (Turchia oggi). Ha scritto la storia generale per la prima volta in greco. Anche se è possibile che ci fossero opere scritte in greco prima di lui che non ci sono pervenute. Le sue opere ci sono giunte integralmente in 9 volumi. Lo scopo di questo libro è comprendere e analizzare il motivo della guerra tra Greci e Barbari (Non greci in senso generale e iraniani in senso specifico) annuncia. Pertanto, è chiamato il padre della storia. Ha e ha ancora molti pro e contro. به ویژه تاریخنگاران یونانی از او بدگویی کرده و او را افسانه پرداز خوانده اند. در روزگار کنونی نیز تاریخنگاران نوشتارهای او را به جز آنهایی که مورد تایید باستانشناسی قرار گیرد، نمیپذیرند. Amir Mahdi Badieh, storico iraniano del XX secolo, il suo libro “Greci e barbari” La considerava una risposta a Erodoto dopo 2500 anni.
Questo libro è stato tradotto per la prima volta in farsi da Vahid Mazandarani sotto forma di riassunto ed estratto. Poi Hadi Hedayati si è assunto il compito di tradurlo completamente, ma per qualche motivo non è andato oltre i 6 volumi, e quindi Erodoto, che è forse la fonte classica più importante per l'achemenidologia e il materialismo, non è mai stato tradotto completamente in persiano fino al 2009 L'anno della casa editrice Asatir ha pubblicato questo libro con la traduzione di Shadran Morteza Saqib Far.
Wasid – V secolo a.C – Atene. Dovrebbe essere considerato il secondo storico generale in lingua greca. Fu durante il periodo di Ardeshir I e Dario II di Achemenide “Storia delle guerre del Peloponneso” Ha scritto tra Atene e Sparta. توسیدید یا به خوانش یونانی، توکودید، از نظر سبک نگارش تاریخی و بینش عرفی و سکولار و علمی اش هیچ سنخیتی با زمان خود نداشت. او احتمالا برای نخستین بار میگفت “Il destino delle guerre e della politica non ha nulla a che fare con il destino e il destino di Dio, e gli esseri umani creano la storia da soli.” این بینش بلند حتا تا یک هزاره بعد هم رسمیت نیافت و بیشتر تاریخنگاران به نوعی از جبر الاهی باور داشتند. توسیدید برخلاف هرودوت، تاریخ ایران را ننگاشته ولی اشاراتی پراکنده به ایران دارد که در صورت تناقض با گفته های هرودوت باید این را ترجیح داد. Questo libro è stato tradotto in Farsi da Mohammad Hassan Lotfi e pubblicato da Kharazmi Publications.
Kitsia – V e IV secolo a.C – lavoro (Turchia oggi). Sostiene di essere il medico di corte del re achemenide (Dario II e Ardashir II) Era. Ha libri chiamati Persika e Indica sull'Iran e l'India. Afferma di aver scritto questi libri sulla base degli annali del divano della corte iraniana. کتاب های او از میان رفته و به دست نیامده است. ولی گفتاوردهایی از او را دیگر نویسندگانی یونانی چون دیودور و پلوتارک و فوتیوس مدتها آورده اند. Le dichiarazioni di Ctesia sul periodo pre-achemenide rimangono una leggenda, e anche le sue dichiarazioni su Ciro, Dario e Serse contraddicono Erodoto.. با اینحال بسیاری از پژوهشگران کتسیاس را منبعی خوب برای رویدادهای دوران داریوش دوم و اردشیر دوم (دوران پس از هرودوت) loro sanno. در واقع کتسیاس در مواردی که دیگر تاریخنگاران سکوت کرده اند، بهره برداری میشود و به طور کلی از اعتبار کمتری برخوردار است. دیاکونوف ادعای او را مبنی بر دانستن زبان پارسی رد میکند.
کتاب بازسازی شده ی او را فریدون مجلسی از انگلیسی به فارسی ترجمه کرده و انتشارات ‘تهران’ به چاپ رسانده است.
خلاصه ی فوتیوس که کتابی از این نویسنده و بازگویی از کتسیاس است را نیز کامیاب خلیلی به فارسی ترجمه کرده و انتشارات کارنگ به چاپ رسانده است.
