آفرینش جهان از دید ایرانیان باستان :
ایرانیان باستان عقیده داشتند آسمان نخستین بخش از جهان بود که آفریده شد. پس از آن آب و سپس زمین آفریده شده. بعد از اینها نوبت به گیاهان و حیوانات رسید. انسانها ششمین مخلوق، و آتش احتمالا هفتمین و آخرین مخلوق بود.
البرز، ( کوه هرا یا هربرز) نخستین کوه جهان توصیف شده است که بیرون آمدن آن از زمین ۸۰۰ سال طول کشیده است.
ایرانیان نیز مانند هندیان عقیده دارند که جهان به هفت کرشور ( کشور در فارسی جدید) تقسیم شده است. این مناطق هنگامی آفریده شد که باران برای اولین بار بر زمین بارید.
منطقه ی مرکزی، خونیرس که انسان در آن سکونت گزید، به اندازه ی شش منطقه ی دیگر وسعت داشت.
مادر همه ی درخت ها که سرچشمه ی همه ی گیاهان بود در فراخکرت ( کانون گرد آمدن آب) می رست. این درخت که به نام درخت سئین و یا درخت همه تخمه هست، درمان همه ی درد هاست .
آشیانه ی پرنده ی افسانه ای سئین ( Fenice) در این نخستین درخت قرار دارد.
نخستین حیوان جهان 》گاو یکتا آفریده《 بود که رنگش سفید و مثل ماه تابان بود. به موجب روایتی زرتشتی این گاو به وسیله ی اهریمن (روح شرور) کشته می شود و نطفه اش به ماه می رود. هنگامی که نطفه پاکیزه شد گونه های فراوانی از حیوانات از آن پدید آمدند. و از قسمتی از آن که بر زمین ریخت گیاهان متعدد رست.
ماوای گاو یکتا آفریده بر ساحل وه رود بود و در ساحل مقابل گیومرتن ( Kyomerth) می زیست . این دو ساحل شرق و غرب دریای فراخکرت بوده.
کیومرث که نخستین انسان بود به دست اهریمن کشته شد . اما خورشید تخمه ی او را تطهیر کرد و چهل سال بعد از آن یک گیاه ریواس رویید. این گیاه رشد کرد و به نخستین زن و مرد میرا یعنی مشی_و_مشیانه تبدیل شد.
اهریمن آنها را اغوا کرد و آنها او را آفریننده دانستند و به این ترتیب اولین گناه را مرتکب شدند. و دنیای آنها به جای صلح آکنده از تباهی شد. آنها پس از ۵۰ سال توانستند فرزندی بیاورند. اولین فرزند دو قلو را پدر و مادر خوردند. اما پس از مدتی طولانی مجددا فرزند دوقولویی مدید آوردند که نژاد انسان بخصوص ایرانیان از آنها پا گرفت.
La raccolta di studi mitologici di Bahareh Karimi
