Faire connaissance avec Arash Kamangir(Arash Kahraman)

Arash-e Kamangir est le nom de l'un des anciens mythes iraniens.

اسطوره آرش کمانگیر از داستان‌هایی است که در اوستا آمده و در شاهنامه از آرش در سه جا با افتخار نام برده شده ولی داستان آرش در شاهنامه نیامده‌است. در کتاب‌های پهلوی و نیز در کتاب‌های تاریخ دوران اسلامی به آن اشاراتی شده‌است. Dans son livre intitulé "Athar al-Baqiyyah", décrivant le "Festival de Tirgan", Abu Rihan Biruni raconte l'histoire d'Arash et considère l'origine de cette célébration depuis le jour de la création épique d'Arash..

داستان آرش در زمان پادشاهی منوچهر پیشدادی، در جنگی با توران، افراسیاب سپاهیان ایران را در مازندران محاصره می‌کند.

Enfin Manouchehr offre la paix et les Turaniens acceptent l'offre de réconciliation et conviennent qu'un archer iranien tirera une flèche sur Alborzkoh afin que partout où la flèche atterrira, il y aura la frontière entre l'Iran et Turan.. Arash, l'un des lutteurs iraniens, se porte volontaire pour ce travail.

Il monte au sommet de Damavand et lance la flèche. La flèche se déplace du matin au soir et atterrit sur un noyer au bord de la rivière Jihun ou Amu Darya.. Et il y a la frontière entre l'Iran et Turan. Après cette fusillade, Arash meurt d'épuisement.

Arash verse son existence au pied de la flèche ; Son corps est mis en pièces et dispersé sur le sol de l'Iran, et sa vie est mise en pièces. مطابق با برخی روایت‌ها اسفندارمذ تیر و کمانی را به آرش داده بود و گفته بود که این تیر خیلی دور می‌رود ولی هر کسی که از آن استفاده کند، خواهد مرد. Cependant, Arash était prêt à utiliser cet arc et cette flèche pour le sacrifice.

بسیاری Arash را از نمونه‌های بی‌همتا در اسطوره‌های جهان دانسته‌اند؛ وی نماد جانفشانی در راه میهن است.

سیاوش کسرایی شاعر ایرانی نیز شعری به نام آرش کمانگیر و با موضوع آرش دارد