Quest'area è registrata nella scrittura Pahlavi di "Aturpatakan", ma Aturpatakan non è rappresentativa della pronuncia di questa parola durante l'era sasanide e dei cambiamenti avvenuti nella lingua del popolo e delle sue consonanti e vocali nel corso di diversi secoli, e il L'ortografia Pahlavi conserva la sua vecchia forma. Ad esempio, nel libro "Wars of Iran" scritto (Procopio) مورخ بیزانسی قرن ۶م نام این ناحیه دوبار به شکل «آدَربایْگانُن» آمده‌است که تلفظ «آذربایگان» یعنی تلفظ واقعی مردم آن را منعکس می‌سازد.
…
در آخر قرن ۴م فاوستوس بیزانسی، مورخ ارمنی یک بار این نام را به صورت «آترپاتکان» و ۷ بار به شکل «آترپایکان» به کار برده‌است. آندره آس، ایران‌شناس آلمانی حدس می‌زند که تلفظ واقعی این کلمه در قرن ۳م «آذُرباذَگان» بوده‌است یعنی صامت بیواک (مهموس) انسدادی «ت» به صامت واکدار (مجهور) و سایشی «ذ» بدل شده‌است. صامت «ذ» در کلمات فارسی قدیم پس از مصوت، به «ی» بدل گردیده و به همین جهت «آدرباذگان» نیز به «آذربایگان» تبدیل شده‌است. در قرن ۳ق/۹م هنوز به پیروی از اواخر ساسانیان «آذرباذگان» گفته می‌شد. فردوسی در شاهنامه به جهت رعایت وزن شعر «آذر آبادگان» گفته‌است که بیانگر تلفظ واقعی مردم نبوده‌است. آذربایگان که تلفظ مردم آن عصر بوده، در زبان عربی به اَذْرَبیجان و آذربیجان بدل شده که در پارسی امروزی «آذربایجان» شده‌است.
محدوده آتروپاتکان
به گفته جغرافی‌نویسان یونانی «آتروپاتنه» از شمال به سرزمین خزرها محدود می‌شد و از مغرب (در حقیقت شمال غرب) رود ارس حد فاصل میان آن و ارمنستان بود و از جنوب غربی تا دریاچه مانتیانی یا ماتْیِنی (در استرابن: «سپاوتا» که به «کپاوتا» (کبوذان) تصحیح شده‌است) یعنی دریاچه ارومیه گسترده بود. مهم‌ترین قسمت آتروپاتنه همین حوزه دریاچه ارومیه بود با مرکز آن به نام گازا یا گازاکا در میان راهی که از اکباتانا (Hamedan) به ارتاکسارتا (واقع در ارمنستان) می‌رفت. قلعه گازاکا همان «وِرا» یا «فرااسپه» (Nell'antico persiano: فرا ـ دَه ـ اَسْپه = یاری دهنده و پیش برنده یا تولید کننده اسپان) Era.
وسعت دقیق آتروپاتکان به درستی مشخص نیست. به عقیده شوارتز تا دریای کاسپین می‌رسیده‌است ولی اینکه چه مقدار از سواحلش را در اختیار داشته مورد اختلاف (مورخین خاورشناس) È
زریاب خویی، عباس. «آذربایجان». در دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. c. ۱. Teheran: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۱۳۶۷. ۱۹۴-۲۰۷. Recensito in 26-05-2012.
Schippmann، K. «AZERBAIJAN iii. Pre-Islamic History». در دانشنامه ایرانیکا. c. 3. new york: Bibliotheca Persica Press، 2000. 221-224. شابک ۰-۹۳۳۲۷۳-۵۱-۷. Recensito in 26-05-2012.
