Anahita – مادر خدایان در بین اقوام گوناگون
شواهد گوناگون و تندیسه های فراوان به دست آمده از اروپا و آسیا حاکی از سنت پرستش مادر_خدایان در بین اقوام گوناگون است.
این مادر خدایان معمولا با سینه و شکم بزرگ هستند که اشاره به باروری دارد . و سینه های خود را به نشانه ی ایثار به ماعده های آسمانی در دست دارند.
آثاری کشف شده از گوشه گوشه ی جهان در پرستش مادر_خدایان
یکی از شناخته شده ترین ایزد بانوان در جهان ، ایزد بانوی آبان ، اردوی سوره آناهیتا را امروز با هم خواهیم شناخت
Anahita – mère des dieux
اردوی سور آناهیتا در زبان اوستایی، نام یک پیکر کیهانی هندوایرانی است، که ایزدبانوی آب‌ها پنداشته و ستوده می‌شود و از این رو با نمادهایی چون باروری، شفا و خرد نیز همراه است.
در سه هزاره‌ی اخیر ایزد (فرشته ی) موکل آب و باران جایگاهی ویژه داشته‌است. و آناهیتا (ایزد آب) در ایران باستان، یکی از بزرگ‌ترین و محبوب‌ترین ایزدان آریایی و آیین زرتشت بودهاست. در باور ایرانیان باستان الاهه‌ی آب، فرشته نگهبان چشمه‌ها و باران و نماد باروری، عشق و دوستی بودهاست.
واژه شناسی آناهیتا
Anahita – mère des dieux – آناهیتا از نظر واژه شناسی از دوجزء “il” Et “هیتا” تشکیل شده است. “allez” Ou “il” پیشوند نفی‌کننده و “هیتا” به معنی آلوده است و بنابراین آناهیتا یعنی پاک و دور از آلودگی، ایزدبانوی آب‌های پاک.
اما بخش اول نام این ایزد بانو که اردویسور است ظاهرا اشاره به رودخانه مقدسی است در دنیای باستان. آناهیتا را با “ایشتر” الهه بابِلی نیز مقایسه کرده‌اند.
از نقش برجسته‌های مهم آناهیتا در ایران می‌شود به تصویر او در نقش رستم و همچنین تاق بستان در کرمانشاه اشاره کرد. در نقش برجسته تاق بستان، خسرو پرویز پادشاه ساسانی در میان اهورامزدا و آناهیتا ایستاده است. در این نقش برجسته، آناهیتا که در سمت راست شاه ایستاده، تاجی همانند اهورا برسر و در یک دستش حلقه فر ایزدی را نگه داشته و در دست دیگرش کوزه‌ای است که از آن آب می‌ریزد.
