Zarathustra il Grande

"Zoroastro" è uno dei più grandi miti della storia mondiale. فرزانه ای که از یک سو فرهنگ

« ودایی » و « اوستایی » را فراز بخشید و از سوی دیگر ، دانشمندان یونانی در پیشگاهش شاگردوار ، زانو زدند.

La portata delle sue opinioni nella storia, intellettuali come :

« فردوسی بی همتا » و « حافظ » و « سهروردی » را در بر گرفت.

از « فیساغورس » و « افلاتون » تا « هگل » و « نیچه » ستایشگر او بودند.

مایه ی ننگ و دریغ است که به جای « زرتشت » ، از « ارستو » که طرفدار « برده داری » بود ،

به عنوان « معلم اول »!! loro ricordano.

…

در این جستار ، دیدگاه چند تن از پژوهشگران جهان را درباره ی این استوره ی تاریخی ایران و جهان ــــ « زرتشت بزرگ » ــــ می نگریم:

—————————————————————————————
« محمد علی جمالزاده » در خاطرات خود می نویسد :
{ برای سخنرانی به دارالعلم « گوتینگن » ( در آلمان ) رفته بودیم. روزی به همسر استاد

محترم : « هیلتس » گفتم :
< شوهر شما هنوز جوان است. چرا باید این همه علیل و شکسته باشد؟ >

نگاهش را در نگاه من دوخت و گفت :
< تقصیر با زرتشت خودتان است! >

و مقصودش این بود که شوهرش از بس درباره ی « زرتشت » ، چیز خوانده و نوشته بود ،

علیل و ناتوان گردیده است. }

[ زمان و زندگی استاد پورداوود ▬ علی اصغر مصطفوی ▬ صفحه ی 352 ]

■ « ریچارد فرای » :
{ یک تفاوت که میان « گاتها » و « ریگ ودا » ( کتاب باستانی هندیان )

دیده می شود ، همانا رابطه ی ستایشگر ( Zarathustra )

و خداست. لحن دوستانه ی « گاتها » خواننده را به

شگفت وا می دارد… آغاز روایات حماسی در ایران

شاید مصادف باشد با ظهور زرتشت که در پیشرفت

بعدی داستان های حماسی بی شک اثر کرده است.

اگر زرتشت پیدا نشده بود ، حماسه در ایران به همان

سرنوشتی دچار می شد که در میان « هندیان » و

مردم « ژاپن » دچار آمده است. }
[ [ میراث باستانی ایران ▬ ریچارد فرای ▬ ترجمه ی
مسعود رجب نیا ▬ سال 1344 ▬صفحه ی 54 E 57 ]

■ « ذبیح بهروز » :
{ بنابر آنچه دوست و دشمن در شرق و غرب نوشته اند ، « زرتشت » مردی حکیم و ریاضیدان

و منجم و شاعر بوده و حتی در عصر مسلمانی هم در کتب علمی هرجا به نام « زرتشت »

برخورد می کنیم عنوان « حکیم » را در جلوی نام او می بینیم. مکتب مزدایی زرتشت که ادب

عارفانه یا مغانه ی فارسی ، سند متواتر(پی در پی) آن است از نظر مبدأ و مقصود آفرینش

و سرانجام ، با اعتقادات مذاهب مشهور و معروف چندان شباهت ندارد و برای کسانی

که عشق و سودای جویندگی ، آنها را به سوی اندیشه های ژرف ، دور از خودبینی و

خودخواهی نمی کشاند و به مقدرات در آفرینش ، از مرگ و رنج و ناکامی و گذشت زمان ،

خشنود نیستند ، قابل دریافت و گوارش نیست… }
[ قصه ی سکندر و دارا ▬ اصلان غفاری ▬ سال 1379 ▬ مقدمه ]

نوشتار های پیشنهادی ما :

Influenza zoroastriana sull'Europa