Quand Reza Shah s'est opposé aux Britanniques!(Cheikh Khazaël)

"En 1922, un accord a été signé entre le capitaine Percy Zachariakax et Khazael, qui a été le début de l'empathie d'un citoyen iranien avec des ressortissants étrangers. :
"Le gouvernement de Sa Majesté le Roi d'Angleterre est prêt à vous apporter le soutien nécessaire afin de trouver une solution satisfaisante en cas d'empiètement du gouvernement iranien sur votre territoire et de reconnaître vos droits sur votre propriété en Iran.

La tentation des Britanniques, la faiblesse du gouvernement central Qajar et les troubles provoqués par l'ère constitutionnelle firent penser à l'autonomie du Cheikh Khazaal. (1 300 kh)Avec l'aide du consul britannique à Ahvaz, il réunit les nomades arabes et bakhtiari et déclara officiellement pour la première fois "l'Arabie libre" et se fit appeler "l'émir d'Arabie".!
Dans le même temps, les agents britanniques à Bagdad, au Caire et en Syrie alimentent la fournaise de la division du Khouzistan en insérant des articles dont les sujets sont alimentés par l'archive "M15" et incitent les Arabes du Khouzistan, qui ont toujours fait des sacrifices pour la cause de l'Iran, contre l'indépendance du pays..
Khazal a dû être puni en raison de sa dépendance à la politique coloniale britannique et pour avoir désobéi aux ordres du gouvernement, et c'est ainsi que Reza Shah voit l'histoire de Khazal dans son récit de voyage du Khouzistan.:
"Je ne pouvais pas m'asseoir au centre du pays et voir que les journaux mésopotamiens(Irak)Réjouir(Syrie) Le Khuzestan est présenté comme une nation arabe et Khazal Arab est présenté comme son Amir Balestiqlal..."
Cheikh Khazal est devenu proche et amical avec Mirza Ali Asghar Khan Atabak et d'autres courtisans et a toujours acheté leur cœur avec des offrandes et de l'argent, et le résultat de ces mesures a été que son règne à Khorramshahr et Falahiya(les heureux)Il traita avec Téhéran séparément du gouvernement du Khouzistan, puis il reçut la direction d'Ahvaz.De plus, en 1319 AH, les terres de l'autre côté de Karun, qui étaient la propriété du gouvernement, lui furent cédées par le ordre du Shah avec un peu d'argent. Umi a essayé. De plus, le cheikh avait épousé la fille de Nizam al-Sultaneh, qui était l'un des proches parents du roi à cette époque. Il avait également la fille du frère du prince Abdul Majid Ain al-Daulah avec une femme qui était très proche des courtisans. Le cheikh a reçu le titre de Sardar Aqdas au lieu de Moazal-Sultaneh, et il a reçu le rang d'Amir Tumani au rang d'Amir. Ils l'ont emmené Ils avaient opprimé les Arabes d'Ansushih, et leurs espions étaient dispersés partout, et dès qu'ils soupçonnaient quelqu'un, ils le tuaient..
در سال ۱۳۲۰ ه ق مشایخ نصار وادریس ومقدم که سه تیره از عشیره کعب می باشند با هم پیمان بستند که شیخ را از میان بردارند یکی از ایشان پیمان شکنی کرده وخبر را به شیخ داد وهر چهار تن را دستور دادکه به زندان فیلیه (à Khorramshahr)esclaves et ils sont tous morts là-bas.
L'un des chefs-d'œuvre de Khazal était que chaque Shiukhi qui refusait de payer l'impôt de sa tribu, Khazal demandait au gouvernement de percevoir également l'impôt de cette tribu.Le gouvernement, qui n'était pas stable à cette époque, était occupé par d'autres événements de la proposition de Khazal. Satisfait, il lui remit immédiatement le contrôle de cette tribu. La première chose qu'il fit fut d'expulser le cheikh ou de le mettre en prison et de mettre un de ses parents à sa place. Khazael était tellement attaché à ses rêves qu'il ne le fit pas. épargner toute effusion de sang sur le chemin.
در سال ۱۳۲۵ ه ق “عبدالمسیح انطاکی “به خرمشهر رفته خودرا بسته به شیخ ساخت .اودر قصیده هایی داد چاپلوسی وفرومایگی را به پای شیخ نثار کرده شیخ را پادشاه عربستان نامیده .بسیار خنده آور است که این شاعر نادان از خود شیخ خزعل پادشاه واز پسر بزرگتر شیخ “شیخ جاسب”ولیعهد واز حاجی محمد علی رئیس التجار که پیشکار شیخ بود الوزیرالاکبر تراشیده با آن که خود شاعرک می گوید که در بالای کوشک قیلیه در خرمشهر وبربالای کشتی شیخ درفش شیروخورشید زده می شد.
Chaque année, Khazal envoyait des milliers de lires à Masih Antiaki et à d'autres journalistes égyptiens et irakiens pour l'écrire comme l'émir d'Arabie dans leurs journaux et magazines.Ils sont connus sous le nom de "Al-Mossin Al-Kabir"..

Si les gens croient que Reza Shah a été porté au pouvoir par les Britanniques, ils devraient donner la réponse nécessaire à l'histoire de la façon dont un agent britannique a pu se tenir sur la gorge des Britanniques et écraser les accords de Khazal et des Britanniques sous ses pieds. , et malgré la colère et l'objection du ministère britannique des Affaires étrangères, il envoie une armée au Khouzistan et ourdit un complot : briser la division du Khouzistan ?!
Reza Shah a d'abord appelé Khazal pour qu'il obéisse, mais sa réponse a été la suivante:
“من اصلا شخص شما را به ریاست دولت نمی شناسم شما غاصبی هستید که شاه قانونی ومشروطه مملکت را بیگناه بیرون کرده وپایتخت را اشغال کرده اید وغاصبانه بر قوای دولتی دست انداخته اید”!

کسی که خود فرمان از انگلیسیها دارد رضاشاه را غاصب می نامد!Après avoir envoyé cette réponse, Cheikh Khazal a formé un comité appelé "Qiyam Saadat" et/ou a ensuite envoyé une pétition signée par 15 000 personnes à la communauté internationale et a exigé que l'empiètement de Reza Khan sur le territoire soit arrêté.! او جلوگیری شود وسپس نامه ایی به کنسول انگلیس در اهواز نوشت و تقاضاهایش را به شرح زیر بیان کرد:

۱- یک نفر سرباز ایرانی در عربستان(Khouzistan)نماند.
۲- تمام فرامین من تائید وتصدیق شود.
۳- مالیاتی که بر عهده من است باید به همان میزان سابق باشد.
۴-انگلستان باید قول هایی که به من داده وقراردادهایی که با من بسته عمل کند.
۵- تامن زده ام مصالح دولت انگلیس را حفظ خواهم کرد!

از نویسندگان قومگرا باید پرسیدکه اگر کسی عامل دولت انگلیس را از سریر قدرت پائین بکشد ودر برابر مطامع بیگانگان قد علم کند ایا گفتمان نژادپرستانه را به ایران تحمیل کرده است؟
به هر روی رضا شاه تصمیمش را در مورد خوزستان گرفته بود .
اودر سفرنامه اش می نویسد:

“تصمیم من تزلزل ناپذیر وبا هر قوه ایی که باشد عربستان مصنوعی را به همان نام اصلی خود خوزستان تبدیل وآن ایالت را جزء لایتجزای وطن خود خواهم کرد وبه یک عرب وطن فروش اجازه نخواهم داد به اتکای جراید بین النهرین وتبلیغات خارجی خودرا امیر مستقل خوانده یکی از بزرگترین ایلات ایران یا بارگاه سلاطین صاحب جاه را ملعبه دستهای جنایتکار خود سازد.”
سردار سپه به هنگام عزیمت به خوزستان با #مخالفت رسمی “#سرپرسی لورن”وزیر مختار انگلستان در تهران مواجه شد.نامه اعتراضیه به شرح زیر است:
دولت پادشاه انگلستان حال ناگزیرند اظهار نمایند که دیگر نمی توانند به شیخ محمره وبختیاری ها فشار وارد آورند که آنها به سکوت خود ادامه دهند.هرگاه عملیات فعلی کارگزاران ایران موجب وارد شدن صدمه وخسارت جانی به اتباع انگلیسی گردد.دولت اعلیحضرت پادشاه انگلستان برای خود این حق را حفظ می کند که به هر نحو وطریق که صلاح ومقتضی بداند از طرف خود اقداماتی برای حفظ وحراست جانی ومالی رعایای انگلیسی به عمل آورند.”
دومین یادداشت سفارت انگلستان در تهران که عصر همان روز ارسال شد چنین است:
باید خاطر آن جناب را مستحضر سازیم که در ماه نوامبر ۱۹۲۴ میلادی(۱۲۹۲ خورشیدی)دولت اعلیحضرت پادشاه انگلستان اطمینانهای رسمی به جناب اجل شیخ محمره داده اند که در صورت وقوع تجاوزی از طرف دولت علیه نسبت به حوزه اقتدار معزی الیه نسبت به حقوق شناخته شده او یا نسبت به اموال وعلاقه ایشان در ایران حاضر خواهند بود برای تحصیل راه حلی که نسبت به خود ایشان مساعدت لازم را بنمایند.دولت اعلیحضرت پادشاه انگلستان جمیع مساعی خودرا به کار خواهند برد که شیخ را در وضعیت فعلی واستقلال محلی نگاه دارد.

رضا شاه هردو این یادداشت ها را به سفارت انگلیس بازگرداند وان را خلاف حق حاکمیت واستقلال ایران دانست در همان روز وزارت خارجه کشور به دستور رضا شاه پاسخ به شرح زیر به سفارت انگلستان فرستاد:
نظر اولیای دولت علیه در این اقدام این بود که چون مضمون مراسله ها را کاملا مخالف اصول قانونیبین المللی وحق سیادت واستقلال ایران می دانستند مراسله مزبور رد شود.”

دولت انگلستان که حریفی چون رضا شاه را سرسخت وغیر قابل انعطاف می دید به فکر مداحله نظامی افتاد وبصره را به انبار تسلیحات مبدل کرد که ازآن طریق برای شیخ خزعل سلاح فرستاده شود!
در اسناد وزارت خارجه انگلستان در این مورد چنین آمده:S'il n'y a aucune excuse pour envoyer des forces militaires et que les forces iraniennes expriment leur détermination à occuper les terres de Cheikh, alors nous devons créer une rébellion parmi les Arabes afin qu'à la suite de la rébellion susmentionnée, il y ait des dangers pour les oléoducs, puis en déployant forces à Ahvaz, le plan du ministre la guerre (سردارسپه) را باطل نموده وبراو سبقت جوییم!
به هر روی سردارسپه وزیر جنگ ونخست وزیر ایران در ۱۵ آبان ۱۳۰۴ خورشیدی به خوزستان رفت وبه خوابهای آشفته ای که لردکرزن وزیر خارجه انگلستان دیده بود وقعی نگذاشت وبرخلاف رئیس الوزراهای پیشین که از ترس انگلیس چشم بر اعمال خزعل بسته بودند با چشمانی باز به سوی خوزستان شتافت تا خزعل صاحب مدال از پادشاه انگلیس را یا وادار به اطاعت از حکومت کند ویا او و اندیشه اش را در خاک های سوزان خوزستان دفن کند وداغ بیگانه پرستی را از چهره طوایف وطن پرست عرب زبان بزداید.
در همین حال خزعل در پی آن بود که نیروهایی را برای مفبله با رضا شاه جمع آوری کند وفرستادگانی را به نزد خانهای بختیاری ولر وقشقایی گسیل داشت ننگین ترین کار وی این بود که برخی از روزنامه نگاران عراق را که جیره خوار وی بودند را واداشت تا مقاله هایی به دشمنی رضا شاه بنویسند وبدگوییهایی به ایران وایرانیان داشته باشند!همچنین تلگرافی برای مشایخ عرب ودیگر بزرگان خوزستان وعلمای نجف فرستاد .آقا میرزا حسین نائینی وآقا میرزا ابولحسن اصفهانی که بزرگترین مجتهد در نجف بودند خزعل را می شناختند واز سیاهکاریهای وی آگاه بودند فتوی نوشتند که هرکه بردشمنی دولت ایران برخیزد از اسلام بیرون رفته واین فتوی در روزنامه ها چاپ شد.
با همه این کارها خزعل نتوانست در برابر رضا شاه تاب مقاومت بیاورد ودر تاریخ ۱۵ آذر۱۳۰۳ خزعل در بیرون از اهواز به استقبال رضا شاه رفت واز همه مهمتر اینکه اهواز وخوزستان بدون خونریزی به آغوش وطن بازگشتند.
خزعل در دیداری که با سردار سپه برای عذرخواهی گذشته اش آمده بود چنین گفت:
من بد کنم و تو بد مکافات دهی پس فرق میان من وتو چیست؟ بگو