آموزش میهندوستی به نوجوانان و نظامیان

پروفسور آرثر پوپ Arthur Upham Pope (Né 1881 et décédé en 1969 و مدفون در اصفهان)

ايرانشناس بنام چهارم آوریل 1925 اعلام کرد که ایرانیان نخستین مردمی بوده اند که از زمان داریوش بزرگ «آموزش و پرورش ميهندوستي» را ابتکار و در مدارس به نوجوانان تدریس می کردند و در طول هزار سال نخست، روش تدریس این ماده درسی به صورت نمایش بود تا در در ذهن نوجوان نقش بندد و در تمامی وجود او استقرار یابد. پروفسور پوپ در سخنرانی خود در دانشگاه کالیفرنیا گفته بود که ایرانیان پیش از یونانیان و ملل دیگر دارای دبستان و کودکستان بودند؛ یونانیان آکادمی تدریس علم و ادبیات و فلسفه برای بزرگسالان دایر کرده بودند ولی ایرانیان با الهام از آموزش های زرتشت به تاسیس مدرسه برای پنج ساله ها و بالاتر اقدام کرده بودند و در این مدارس آموزش میهندوستی و اخلاقیات و تندرستی (ورزش و بهداشت) برعلم و ادبیات ترجیح داشت.

…

طبق اکتشافات پروفسور پوپ، در ایران باستان هر مرد جوان که می خواست وارد ارتش شود باید سه ماه آموزش نظامی و سه ماه آموزش میهندوستی می دید که قسمتی از آن به ذهن سپردن تاریخ ایران و تجربه نیاکان بود. تدریس تاریخ به صورت سخنرانی در طول خدمت ارتش اجباری بود و مخصوصا در شب پیش از آغاز هرجنگ.

بسیاری از دولت ها از این اظهارات پروفسور پوپ که حاصل تحقیقات او بود استفاده کردند و «Patriotic Education» را وارد کار مدارس و ارتش و بعدا رسانه های خود از کتاب تا سینما و روزنامه و رادیوتلویزیون کردند. با چنین آموزش و پرورشی بود که ژاپنی ها در سپاهیگری چنان پیشرفت کرده بودند که نتیجه اش در جریان جنگ جهانی دوم مشاهده شد. توجه به آموزش میهندوستی از آغاز قرن 21 و مشاهده گسترش آزمندی های انسان و خودخواهی های او و بویژه پس از بحران مالی جاری در کشورهای صنعتی و فساد اداری در برخی کشورهای دیگر افزایش یافته است زیرا که «میهندوستی و دنباله آن علاقه به هموطنان» داروی درمان هرگونه آزمندی، خوددوستی، احجاف و تبعیض است.

تدوین ضابطه تاثیر ذاتی ندارد و یک خودخواه به محض مشاهده رخنه و روزنه گریز از ضابطه از آن عبور خواهد کرد.
آرثر پوپ باستان شناس آمریکایی و کارشناس تاریخ و هنر ایران، استاد دانشگاه کالیفرنیا و موسس انستیتوی مطالعات مشرق زمین از سال 1925 که وارد ایران شد تقریبا تا پایان عمر در محل (L'Iran) به اکتشافات و تحقیقات خود درباره تاریخ و تمدن و هنر ایران ادامه داد و در قرن بیستم بیش از هرکس دیگر به شناسانیدن ایران به جهانیان کوشید. گفته شده است که پهلوی اول تحت تاثیر اکتشافات پروفسور پوپ به ناسیونالیسم گرایید و روزی که شنید بدون نیروی دریایی (سی پاور) که داریوش برای ایران ساخته بود هیچ دولتی «قدرت» نخواهد شد با موسولینی تماس محرمانه برقرار کرد و برغم مخالفت لندن برای ایران یک نیروی دریایی بوجودآورد. فیلیس آکرمن (Né 1893 et décédé en 1977) بانوی او در این تحقیقات در کنار شوهرش بود. ایرانیان که مردمی ذاتا قدرشناس هستند به پاس آن همه زحمات، برای این زن و شوهر در اصفهان و در کنار زاینده رود آرامگاهی به سبک مقبره شاه اسماعیل سامانی در فرارود ساختند که هر سال هزاران تن از آن دیدن می کنند.

auteur (Noshirvan Kihanizadeh)

lien targar